[ویکی نور] «همرهی خضر: 25 سال همراه علامه امینی(ره)، گوشه هایی از زندگی علامه امینی» ترجمه فارسی «محسن رفعت» بر کتاب «ربع قرن مع العلامة الأمینی: شذرات من حیاته الشریفة» اثر «حسین شاکری» است که از دوستان صمیمی علامه بوده و وی را در به ثمر رسیدن کتابخانه بزرگ امیرالمؤمنین(ع) یاری رسانده است . کتاب مذکور که مشتمل بر برخی از خاطرات علمی و فرهنگی نویسنده از دوران همراهی با علامه امینی (تبریز 1281- 1349ش نجف) به فارسی روان ترجمه شده است.
درباره ترجمه حاضر، چند نکته گفتنی است:
1. این ترجمه کامل و برابر اصل نیست بلکه تلخیصی از متن اصلی است به طوری که متن عربی 434 صفحه و ترجمه فارسی 117 صفحه است.
2. مترجم در مقدمه اش با اشاره به شخصیت علمی علامه امینی و فداکاری های او در زمینه پژوهش و شناساندن ولایت امیرالمؤمنین علی(ع) چند نکته را یادآور شده است: اول: علامه امینی احیاگر سنّت نبوی، با «الغدیر» جلوه های شوکت و عظمت اسلامی را در خاطره ها زنده کرد و اصل اصیل و محور حرکت قرآنی، غدیرخم را یادآور شد. او برای خلق الغدیر، سختی های بیشماری کشید. ده ها هزار جلد کتاب خواند و به مطالعه کتب خطی و چاپی کتابخانه های آستان قدس رضوی، مجلس شورا در ایران و هم چنین کشورهای هند، دمشق و حلب در سوریه و ترکیه پرداخت و در این مسیر پژوهش و مطالعه از نسخه های خطی نفیس و منحصر به فرد این کتابخانه ها نسخه برداری کرد. دوم: این مصلح اجتماعی، برای احیای فلسفه سیاسی اسلام، تدریس «ولایت» را در دروس حوزه امری ضروری می دانست و آموزش آن را در محدوده کتب کلامی، کافی نمی دید، حضرت علّامه، با بحث های عمیق علمی و کاوشگرانه پیرامون امامت و ولایت، از نخستین متفکرانی اسلامی بود که به «ولایت فقیه» در عصر غیبت رسید و بحث و درس اختصاصی پیرامون آنرا امری لازم و ضروری می دانست. او حکومت را از آن ولی فقیه به شمار می آورد و می گفت: «دیگران غاصبند و این مقام، حق مسلم آن فریادگر است و در جای دیگر به صراحت بنیانگذار جمهوری اسلامی را ستود و گفت: «الامام الخمینی، ذخیرة اللّه للشّیعة» او از طلوع فجر صادق خبر داشت و از رسالتی که بر دوش مجدّد قرن نهاده شده بود، آگاه بود. از این رو شاگردی چون حضرت نواب صفوی را تربیت کرد تا حکومت علی(ع) را فریاد زند و پایه های حکومت غاصبان را به لرزه افکند. سوم: کتاب حاضر که در دست مطالعه دارید نوشته جناب آقای حسین شاکری است. وی از دوستان صمیمی علّامه امینی رحمه اللّه بوده و علّامه را در ثمر رساندن کتابخانه بزرگ امیر المومنین(ع) یاری کرد و این کتاب نهایت عشق و ارادت وی به وجود گرانقدر علّامه است. چهارم: در این کتاب که از عربی به فارسی روان ترجمه شده سعی بر آن بوده که تلخیصی از کتاب «ربع قرن مع العلّامة الأمینی» نمایش داده شود. پنجم: در کتاب منبع ملحقات بسیاری وجود دارد که ممکن است در حوصله خواننده نباشد. بدین ترتیب حدود نیمی بیشتر از این کتاب دست نخورده باقی مانده است. این باقی مانده ها اکثرا نامه های دیگران به علّامه امینی و یا مدح ها و اشعاری است که در مورد علّامه نقل شده است .
3. مترجم بجز مقدمه، مطلبی بر کتاب نیفزوده است. همچنین با بررسی همه پاورقی ها، هیچ نکته و افزوده ای از مترجم مشاهده نشد.
4. در متن عربی، تصاویری از نویسنده و علامه امینی و همچنین دست خطّ علامه امینی آورده شده ولی متأسفانه مترجم هیچ یک را نیاورده است که البته ذکر آنها خالی از فایده نبود.
درباره ترجمه حاضر، چند نکته گفتنی است:
1. این ترجمه کامل و برابر اصل نیست بلکه تلخیصی از متن اصلی است به طوری که متن عربی 434 صفحه و ترجمه فارسی 117 صفحه است.
2. مترجم در مقدمه اش با اشاره به شخصیت علمی علامه امینی و فداکاری های او در زمینه پژوهش و شناساندن ولایت امیرالمؤمنین علی(ع) چند نکته را یادآور شده است: اول: علامه امینی احیاگر سنّت نبوی، با «الغدیر» جلوه های شوکت و عظمت اسلامی را در خاطره ها زنده کرد و اصل اصیل و محور حرکت قرآنی، غدیرخم را یادآور شد. او برای خلق الغدیر، سختی های بیشماری کشید. ده ها هزار جلد کتاب خواند و به مطالعه کتب خطی و چاپی کتابخانه های آستان قدس رضوی، مجلس شورا در ایران و هم چنین کشورهای هند، دمشق و حلب در سوریه و ترکیه پرداخت و در این مسیر پژوهش و مطالعه از نسخه های خطی نفیس و منحصر به فرد این کتابخانه ها نسخه برداری کرد. دوم: این مصلح اجتماعی، برای احیای فلسفه سیاسی اسلام، تدریس «ولایت» را در دروس حوزه امری ضروری می دانست و آموزش آن را در محدوده کتب کلامی، کافی نمی دید، حضرت علّامه، با بحث های عمیق علمی و کاوشگرانه پیرامون امامت و ولایت، از نخستین متفکرانی اسلامی بود که به «ولایت فقیه» در عصر غیبت رسید و بحث و درس اختصاصی پیرامون آنرا امری لازم و ضروری می دانست. او حکومت را از آن ولی فقیه به شمار می آورد و می گفت: «دیگران غاصبند و این مقام، حق مسلم آن فریادگر است و در جای دیگر به صراحت بنیانگذار جمهوری اسلامی را ستود و گفت: «الامام الخمینی، ذخیرة اللّه للشّیعة» او از طلوع فجر صادق خبر داشت و از رسالتی که بر دوش مجدّد قرن نهاده شده بود، آگاه بود. از این رو شاگردی چون حضرت نواب صفوی را تربیت کرد تا حکومت علی(ع) را فریاد زند و پایه های حکومت غاصبان را به لرزه افکند. سوم: کتاب حاضر که در دست مطالعه دارید نوشته جناب آقای حسین شاکری است. وی از دوستان صمیمی علّامه امینی رحمه اللّه بوده و علّامه را در ثمر رساندن کتابخانه بزرگ امیر المومنین(ع) یاری کرد و این کتاب نهایت عشق و ارادت وی به وجود گرانقدر علّامه است. چهارم: در این کتاب که از عربی به فارسی روان ترجمه شده سعی بر آن بوده که تلخیصی از کتاب «ربع قرن مع العلّامة الأمینی» نمایش داده شود. پنجم: در کتاب منبع ملحقات بسیاری وجود دارد که ممکن است در حوصله خواننده نباشد. بدین ترتیب حدود نیمی بیشتر از این کتاب دست نخورده باقی مانده است. این باقی مانده ها اکثرا نامه های دیگران به علّامه امینی و یا مدح ها و اشعاری است که در مورد علّامه نقل شده است .
3. مترجم بجز مقدمه، مطلبی بر کتاب نیفزوده است. همچنین با بررسی همه پاورقی ها، هیچ نکته و افزوده ای از مترجم مشاهده نشد.
4. در متن عربی، تصاویری از نویسنده و علامه امینی و همچنین دست خطّ علامه امینی آورده شده ولی متأسفانه مترجم هیچ یک را نیاورده است که البته ذکر آنها خالی از فایده نبود.