هند و اروپائی. [ هَِ دُ اُ ] ( اِخ ) یکی از قسمت های سه گانه نژاد سفید. ( ایران باستان ). آریائیان هند و ایران و سراسر اروپا که بسیاری از جهانشناسان اصول زبان و تمدن آنها را یکی دانسته اند.
فرهنگ فارسی
نام دسته از نژاد و نیز زبان است که شمال شعبه های آریائی نژاد میباشد و در میان زبانهای مشتق از آن میتوان هشت شعبه را ذکر کرد که عبارتند از : ۱ - شاخه نژاد آریا یا هندو اروپائی که شامل قسمتی از سانسکریت زبان های هند جدید و غیره و قسمت دیگر زبان ایران قدیم دری میانه و فارسی لر کرد و غیره است . ۲ - شعبه ارمنی . ۳ - شعبه هائی از شاخه یونانی یونیها آتیکها دورین ها و زبان یونان امروزیست ۴ - زبان آلبانی ۵ - شعبه های زبان ایتالیائی شامل ( اسک ) امبری لاتین و زبان رمنها و غیره . ۶ - زبانهای سلتی .۷ - شعبه های ژرمنی شامل ( ایسلندیها دانمارکیها سوئدیها نروژیها انگلوساکسنها و انگلیس جدید آلمان قدیم و جدید ) . ۸ - زبانهای بالتواسلاو که عبارتست از : لیتوانیها روسها لهستانیها چکها سرواتها بلغارها و غیره .
