هوانوردی عمومی عبارتی کلی برای تمام انواع هوانوردی غیرنظامی به غیر از حمل و نقل هوایی برنامه ریزی شده و پروازهای برنامه ریزی نشده با هدف کسب درآمد یا پاداش است. [ ۱] در پروازهای هوانوردی عمومی از گلایدر و پاور پاراشوت تا جت تجاری استفاده می شود. بخش عمده ای از پروازهای انجام شده در جهان شامل هوانوردی شده و بسیاری از فرودگاه های جهان به این کار اختصاص داده می شوند. [ ۲] هوانوردی عمومی شامل بازه بزرگی از فعالیت های هوایی تجاری و غیر تجاری می شود. [ ۳]
آژانس ایمنی هوانوردی اروپا در سال ۲۰۰۳ به منظور سامان دهی متمرکز پروازها در مرز هوایی اتحادیه اروپا تأسیس و مسئول تأیید صلاحیت پرواز و مقررات زیست محیطی شد. [ ۴]
تعداد ۲۱۰۰۰ هواپیمای غیرنظامی در بریتانیا ثبت شده اند[ ۵] که %۹۶ آن ها برای هوانوردی عمومی به کار می روند و سالانه ۱/۲۵ تا ۱/۳۵ میلیون ساعت پرواز با آن ها انجام می شود. تعداد ۲۸۰۰۰ نفر دارای گواهینامه خلبانی شخصی و ۱۰۰۰۰ نفر دارای گواهینامه پرواز با گلایدر هستند. بعضی از ۱۹۰۰۰ خلبانی که دارای گواهی حرفه ای پرواز هستند نیز جزء هوانوردان عمومی حساب می شوند. ۱۸۰۰ فرودگاه یا باند یا پروازگاه برای هواپیماهای هوانوردی عمومی وجود دارد که اندازه آن ها از فرودگاه داخلی بزرگ تا طول یک مزرعه کوچ متغیر است.
مقررات هوانوردی عمومی در بریتانیا توسط سازمان نظارت و ارزیابی شرکت ها و خطوط هواپیمایی کشوری بریتانیا وضع می شود. اگرچه افراد وضع کننده این قوانین به صورت دائم با آژانس ایمنی هوانوردی اروپا در ارتباط هستند. تمرکز اصلی بر استانداردهای صلاحیت پرواز و گواهینامه است که هدف آن ها دستیابی به استاندار ایمنی بالا است.
هوانوردی عمومی در آمریکای شمالی بسیار پر طرفدار است. در این کشور ۶۳۰۰ فرودگاه ( ۵۲۰۰ فرودگاه در آمریکا و ۱۰۰۰ فرودگاه در کانادا[ ۶] ) برای هوانوردی عمومی وجود دارد. در مقایسه، تنها ۵۶۰ فرودگاه برای پروازهای برنامه ریزی شده تجاری وجود دارد. [ ۷] بر اساس آمار اتحادیه خلبانان و دارندگان هواپیما هوانوردی عمومی تولیدکننده بیش از %۱ از تولید ناخالص داخلی آمریکا است و ایجادکننده ۱/۳ میلیون شغل در زمینه های خدمات حرفه ای و ساخت است. [ ۸]
بسیاری از کشورها حق نظارت بر رفت وآمدهای هوایی بر کلیه هوانوردی غیرنظامی خارج از مرز هوایی خود که عضو سازمان بین المللی هوانوردی کشوری ( ایکائو ) هستند را دارند. نمونه ای از این سازمان ها شامل اداره هوانوردی فدرال آمریکا، سازمان نظارت و ارزیابی شرکت ها و خطوط هواپیمایی کشوری بریتانیا، اداره هوانوردی فدرال ( آلمان ) ، دفتر فدرال هوانوردی غیرنظامی در سوئیس، ترانسپورت کانادا، اداره ایمنی هوانوردی غیرنظامی در استرالیا، ریاست عمومی هوانوردی غیرنظامی در هند و سازمان هواپیمایی کشوری در ایران هستند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفآژانس ایمنی هوانوردی اروپا در سال ۲۰۰۳ به منظور سامان دهی متمرکز پروازها در مرز هوایی اتحادیه اروپا تأسیس و مسئول تأیید صلاحیت پرواز و مقررات زیست محیطی شد. [ ۴]
تعداد ۲۱۰۰۰ هواپیمای غیرنظامی در بریتانیا ثبت شده اند[ ۵] که %۹۶ آن ها برای هوانوردی عمومی به کار می روند و سالانه ۱/۲۵ تا ۱/۳۵ میلیون ساعت پرواز با آن ها انجام می شود. تعداد ۲۸۰۰۰ نفر دارای گواهینامه خلبانی شخصی و ۱۰۰۰۰ نفر دارای گواهینامه پرواز با گلایدر هستند. بعضی از ۱۹۰۰۰ خلبانی که دارای گواهی حرفه ای پرواز هستند نیز جزء هوانوردان عمومی حساب می شوند. ۱۸۰۰ فرودگاه یا باند یا پروازگاه برای هواپیماهای هوانوردی عمومی وجود دارد که اندازه آن ها از فرودگاه داخلی بزرگ تا طول یک مزرعه کوچ متغیر است.
مقررات هوانوردی عمومی در بریتانیا توسط سازمان نظارت و ارزیابی شرکت ها و خطوط هواپیمایی کشوری بریتانیا وضع می شود. اگرچه افراد وضع کننده این قوانین به صورت دائم با آژانس ایمنی هوانوردی اروپا در ارتباط هستند. تمرکز اصلی بر استانداردهای صلاحیت پرواز و گواهینامه است که هدف آن ها دستیابی به استاندار ایمنی بالا است.
هوانوردی عمومی در آمریکای شمالی بسیار پر طرفدار است. در این کشور ۶۳۰۰ فرودگاه ( ۵۲۰۰ فرودگاه در آمریکا و ۱۰۰۰ فرودگاه در کانادا[ ۶] ) برای هوانوردی عمومی وجود دارد. در مقایسه، تنها ۵۶۰ فرودگاه برای پروازهای برنامه ریزی شده تجاری وجود دارد. [ ۷] بر اساس آمار اتحادیه خلبانان و دارندگان هواپیما هوانوردی عمومی تولیدکننده بیش از %۱ از تولید ناخالص داخلی آمریکا است و ایجادکننده ۱/۳ میلیون شغل در زمینه های خدمات حرفه ای و ساخت است. [ ۸]
بسیاری از کشورها حق نظارت بر رفت وآمدهای هوایی بر کلیه هوانوردی غیرنظامی خارج از مرز هوایی خود که عضو سازمان بین المللی هوانوردی کشوری ( ایکائو ) هستند را دارند. نمونه ای از این سازمان ها شامل اداره هوانوردی فدرال آمریکا، سازمان نظارت و ارزیابی شرکت ها و خطوط هواپیمایی کشوری بریتانیا، اداره هوانوردی فدرال ( آلمان ) ، دفتر فدرال هوانوردی غیرنظامی در سوئیس، ترانسپورت کانادا، اداره ایمنی هوانوردی غیرنظامی در استرالیا، ریاست عمومی هوانوردی غیرنظامی در هند و سازمان هواپیمایی کشوری در ایران هستند.
wiki: هوانوردی عمومی