هیا. [ هََ ] ( ع حرف ندا ) از حروف ندا است برای بعید و اصل آن ایا است به معنی یا، ای. ( از اقرب الموارد ). هیا. [ هی یا ] ( ع اِ ) لغتی است در ایّا. ( از اقرب الموارد ). رجوع به ایّا شود.
فرهنگ فارسی
لغتی است در ایا
گویش مازنی
/hiyaa/ باهم – باهمدیگر
واژه نامه بختیاریکا
آوا؛ صدا؛ بَنگ و هیا
پیشنهاد کاربران
هَیا ، هائوو یک حرف ربطی در ایران باستان بود و به معنای که است ( ( که ) )