هیث

لغت نامه دهخدا

هیث. [ هََ ] ( ع مص ) هَیَثان. چیزی اندک دادن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). اندک دادن. ( تاج المصادر بیهقی ) ( ازاقرب الموارد ). || جنبیدن. || حاجت روا کردن به مال. || تباهی انداختن در مال. || کم کردن دهش را. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( اقرب الموارد ). || داخل شدن بعضی در بعض دیگر به هنگام دشمنی. ( از اقرب الموارد ).

فرهنگ فارسی

هیثان چیزی اندک دادن جنبیدن

پیشنهاد کاربران

بپرس