واجب الاذعان. [ ج ِ بُل ْ اِ ] ( ع ص مرکب ) چیزی که اقرار به آن ناگزیر بود. ( ناظم الاطباء ) : فرمان واجب الاذعان صدور یافت. ( حبیب السیر ج 3 ص 155 ).
