واده

/vAdeh/
مترادف واده: اصل، مبنا، پایه، پی، شالوده

لغت نامه دهخدا

واده. [ دَ / دِ ] ( اِ ) اصل و بنا و ماده هر چیز باشد. ( برهان ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). || خروشیدن از خودستایی. ( برهان ) ( آنندراج ). خروش در خودستایی. ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ فارسی

۱ - ( اسم ) اصل بنا شالده ماده . ۲ - بصورت پسوند آید بمعنی فوق خانواده کدواده کواده .

فرهنگ معین

(دِ ) (دِ یا دَ ) ۱ - (اِ. ) اصل ، بنا، شالوده . ۲ - (پس . ) به صورت پسوند آید به معنی فوق : خانواده ، کواده .

پیشنهاد کاربران

خانه وخانواده.
وأدَهُ: قضی علیه فی بکره.
واده با واد و وأد ( عربی ) هیچ ارتباطی ندارد.
وعده در زبان ملکی گالی بشکرد
پسوند نسبت اَوِستایی -
مانند: خانِواده، کَِواده، یادواده، یارواده، درواده و. . .

بپرس