وجیه الدین مسعود

دانشنامه آزاد فارسی

وَجیهُ الدّین مسعود ( ـ۷۴۵ق)
(یا: وجیه الدین مسعود باشتینی) دومین امیر سربداری (حک: ۷۳۸ـ۷۴۵ق) . پس از کشته شدن، برادرش ، عبدالرزاق سربداری، به فرمانروایی رسید. وی را مردی نیکو خلق و دلیر دانسته اند. مسعود توانست به یاری شیخ حسن جوری شهرهای نیشابور و جام را تصرف کند. وی ارغون شاه را شکست داد و نیز با ۲هزار سپاهی بر سپاه ۷۰هزار نفری جانی قربانی مغول پیروز شد. مرید شیخ حسن جوری بود و همراه او به جنگ طَغا تیمورخان مغول پادشاه خراسان و جرجان، رفت و در کرانۀ رود اَتْرَک با سپاه اندک خود بر لشکریان انبوه او چیره شد. مسعود همچنین ، با متحد خود شیخ حسن جوری، با معزالدین کَرت (فرمانروای جبال و هرات) جنگید. نخست بر وی پیروز شد ولی بعد، به علت کشته شدن شیخ حسن ، شکست خورد و به سبزوار بازگشت (۷۴۳ق). در این زمان ، بیشتر شهرهای خراسان به تصرف مسعود درآمده بود. او در ۷۴۵ق برای تصرف فیروزکوه و رستمدار عازم آن سرزمین شد و آن جا را تصرف کرد، ولی در بازگشت گرفتار شبیخون سپاهیان فرمانروای رستمدار گردید و شکست خورد و کشته شد. حکومت مسعود هفت سال و چهار ماه به طول کشید. گستردگی قلمرو فرمانروایی او را از سویی از شهر جام تا دامغان و از سوی دیگر از خَبوشان تا تُرشیز (کاشمر کنونی ) نوشته اند و کسانی را که پس از او به فرمانروایی سربداران رسیده اند، خدمتکاران و دستیاران وی دانسته اند.

پیشنهاد کاربران

بپرس