وداع با اسلحه

وداع با اسلحه (A Farewell to Arms)
رمانی از ارنست همینگوی، منتشر شده به انگلیسی در ۱۹۲۹. ماجرای داستان در هنگام جنگ جهانی اول اتفاق می افتد. ستوان فردریک هنری امریکایی که در استخدام ارتش ایتالیاست، زندگی لاقیدانه و مطبوعی دارد. او در جبهه با پرستاری انگلیسی آشنا می شود و تظاهر به دوست داشتن او می کند، و پرستار هم به تظاهر باورش می شود. در این احوال جنگ بالا می گیرد و هنری از ناحیۀ زانو زخم برمی دارد و به بیمارستانی امریکایی در شهر میلان منتقل می شود. در آن جا تصادفاً دوباره پرستار را می بیند و میانشان نوعی همدلی به وجود می آید و هِنری به او ابراز علاقه می کند. در این رابطۀ تازه، پرستار باردار می شود و هِنری هم پس از بهبود به جبهه بازمی گردد، اما اوضاع جنگ تغییر کرده است. همه سخت می جنگند و بیزاری و خفقان و خستگی حکم فرماست. سروان رینالدی، بهترین دوست هِنری، نیز تمام وقت سرگرم مداوای زخمی هاست. سرانجام فرمان عقب نشینی صادر می شود (عقب نشینی معروف کاپورتّو). هِنری و تنها رانندۀ آمبولانسی که برایش باقی مانده پس از راه پیمایی های بی هدف، جادۀ اصلی را می یابند. هِنری با پریدن در رودخانه ای نجات می یابد و از آن پس خود را دیگر جزو ارتش ایتالیا نمی داند. او با قایقی به سوی انتهای شمالی دریاچه پارو می زند و از مرز سوئیس عبور می کند و پرستار را در بندر استرزا می یابد. آن دو در آرامش و شادمانی در انتظار تولد فرزند می نشینند، اما نوزاد مُرده به دنیا می آید و پرستار نیز براثر زایمان می میرد. وداع با اسلحه با روایت موضوعی رمانتیک به شیوه ای غیر رمانتیک، تناقضی گیرا به وجود می آورد که هر خواننده ای را متأثر می کند. سبک همینگوی دراین رمان، که در آن زمان یک انقلاب تلقی می شد، نویسندگان بسیاری به ویژه امریکاییان را تحت تأثیر قرار داد. این رمان با همین عنوان در ۱۳۳۳ش به فارسی در تهران منتشر شده است.