ورجاوند

وَرجاوَند
به معنی بلندپایه و برازنده و دارندۀ فرّ ایزدی، عنوانِ برخی از چهره های اسطوره ای در آیین زردشتی . به باور زردشتیان پس از کِی گُشتاسپ دیگر فرّ به کسی تعلق نگرفت ، اما اَهورامزدا فرّ ایزدی را تا روز رستاخیز برای ایرانیان نگه می دارد و سرانجام سوشیانت از فرّ ایزدی برخوردار می شود و از پیرامون دریاچۀ هامون برمی خیزد و راستی و دادگری را در جهان می گستراند. یکی از نشانه های فرارسیدن زمان ظهور سوشیانت موعود، بر روی کارآمدن دوبارۀ فرمانروایی از نژاد کیانیان است . این فرمانروا بهرام نام دارد و ورجاوند یا شاه بهرام ورجاوند خوانده می شود. بهرام ورجاوند پس از جنگ های گوناگون ، با سپاهی که در ۳۰سالگی از چین و هند می آورد ایران را از همۀ بدی ها می رهاند و آباد می کند.