وزغ نیشکر ( نام علمی: Rhinella marina ) گونه ای وزغ بزرگ خشکی زی بومی آمریکای مرکزی و جنوبی است که توسط انسان به جزایر متعددی در اقیانوس آرام و دریای کارائیب و شمال استرالیا وارد شده و به دلیل تأثیرات مخربی که بر محیط زیست این مناطق گذاشته در فهرست بدترین صد گونه مهاجم دنیا قرار دارد.
این دوزیست به وزغ دریایی و وزغ غول پیکر نوگرمسیری هم معروف است، اما برخلاف نامش ارتباطی با محیط دریایی ندارد و یک گونه کاملاً خشکی زی است که فقط برای تخمگذاری به محیط های آبی می آید. این دوزیست اندازه بزرگی با میانگین طول ۱۰ تا ۱۵ سانتیمتر دارد و بزرگترین نمونهٔ آن ۳۸ سانتیمتر طول و ۲ کیلو و ۶۵۰ گرم وزن داشته است.
وزغ نیشکر رشد جمعیت سریعی دارد و موفقیتش در افزایش جمعیت ناشی از شیوه تغذیه ای فرصت طلبانه اش است. وزغ نیشکر رژیم غذایی غیرمعمولی در مقایسه با خویشاوندان خود دارد و هم از غذاهای زنده و هم از غذاهای مرده تغذیه می کند. آن ها انواع جوندگان، خزندگان، پرندگان و دوزیستان کوچک و بسیاری از بی مهرگان را می خورند و از گیاهان و زباله های خانگی هم تغذیه می کنند.
انسان ها وزغ نیشکر را با خود به نقاط مختلف دنیا برده اند تا با اشتهای سیری ناپذیری که دارد، آفت های کشاورزی را از بین ببرد اما در بسیاری از موارد جمعیت این حیوان به شدت افزایش یافته و تاثیرات ویرانگری بر محیط زیست منطقه گذاشته است. خطر اصلی که از ناحیه این حیوان ایجاد می شود پوست و غده های سمی آن است که موجب مرگ بسیاری از جانورانی می شود که از آنها و به خصوص از بچه وزغ ها تغذیه می کنند.
این حیوان ترکیباتی به نام بوفوتوکسین را به عنوان یک راهکار دفاعی در غدد خود تولید می کند که برای بسیاری از جانوران سمی است و حتی مواردی از مرگ انسان هم بر اثر خوردن این وزغ گزارش شده است.
یکی از ترکیبات شیمیایی تولید شده توسط این وزغ بوفوتنین نام دارد که به عنوان یکی از «مواد مخدر کلاس ۱» در قوانین استرالیا طبقه بندی شده است و اثرات محرک، توهم خفیف و مسمومیت خفیف ایجاد می کند. لیس زدن وزغ برای مصرف این ماده مخدر کار بسیار خطرناکی است و ممکن است به صدمات جدی یا مرگ بینجامد چون سموم خطرناک دیگری در حجم بیشتری در بدن این وزغ تولید می شود.
با این که این وزغ برای بیشتر جانوران سمی است اما حیواناتی هم هستند که به آن مقاومت دارند و می توانند از این وزغ ها یا بچه هایشان تغذیه کنند. در محیط های بومی تعداد این جانوران بیشتر است و شامل حیواناتی چون کایمن پوزه پهن ( Caiman latirostris ) ، مار نواری چشم گربه ای ( Leptodeira annulata ) ، ماهی دم پرچمی، انواع مارماهی، و چندین گونه ماهی کیلی و گربه ماهی و اکراس می شوند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاین دوزیست به وزغ دریایی و وزغ غول پیکر نوگرمسیری هم معروف است، اما برخلاف نامش ارتباطی با محیط دریایی ندارد و یک گونه کاملاً خشکی زی است که فقط برای تخمگذاری به محیط های آبی می آید. این دوزیست اندازه بزرگی با میانگین طول ۱۰ تا ۱۵ سانتیمتر دارد و بزرگترین نمونهٔ آن ۳۸ سانتیمتر طول و ۲ کیلو و ۶۵۰ گرم وزن داشته است.
وزغ نیشکر رشد جمعیت سریعی دارد و موفقیتش در افزایش جمعیت ناشی از شیوه تغذیه ای فرصت طلبانه اش است. وزغ نیشکر رژیم غذایی غیرمعمولی در مقایسه با خویشاوندان خود دارد و هم از غذاهای زنده و هم از غذاهای مرده تغذیه می کند. آن ها انواع جوندگان، خزندگان، پرندگان و دوزیستان کوچک و بسیاری از بی مهرگان را می خورند و از گیاهان و زباله های خانگی هم تغذیه می کنند.
انسان ها وزغ نیشکر را با خود به نقاط مختلف دنیا برده اند تا با اشتهای سیری ناپذیری که دارد، آفت های کشاورزی را از بین ببرد اما در بسیاری از موارد جمعیت این حیوان به شدت افزایش یافته و تاثیرات ویرانگری بر محیط زیست منطقه گذاشته است. خطر اصلی که از ناحیه این حیوان ایجاد می شود پوست و غده های سمی آن است که موجب مرگ بسیاری از جانورانی می شود که از آنها و به خصوص از بچه وزغ ها تغذیه می کنند.
این حیوان ترکیباتی به نام بوفوتوکسین را به عنوان یک راهکار دفاعی در غدد خود تولید می کند که برای بسیاری از جانوران سمی است و حتی مواردی از مرگ انسان هم بر اثر خوردن این وزغ گزارش شده است.
یکی از ترکیبات شیمیایی تولید شده توسط این وزغ بوفوتنین نام دارد که به عنوان یکی از «مواد مخدر کلاس ۱» در قوانین استرالیا طبقه بندی شده است و اثرات محرک، توهم خفیف و مسمومیت خفیف ایجاد می کند. لیس زدن وزغ برای مصرف این ماده مخدر کار بسیار خطرناکی است و ممکن است به صدمات جدی یا مرگ بینجامد چون سموم خطرناک دیگری در حجم بیشتری در بدن این وزغ تولید می شود.
با این که این وزغ برای بیشتر جانوران سمی است اما حیواناتی هم هستند که به آن مقاومت دارند و می توانند از این وزغ ها یا بچه هایشان تغذیه کنند. در محیط های بومی تعداد این جانوران بیشتر است و شامل حیواناتی چون کایمن پوزه پهن ( Caiman latirostris ) ، مار نواری چشم گربه ای ( Leptodeira annulata ) ، ماهی دم پرچمی، انواع مارماهی، و چندین گونه ماهی کیلی و گربه ماهی و اکراس می شوند.
wiki: وزغ نیشکر