وصایا

/vasAyA/

لغت نامه دهخدا

وصایا.[ وَ ] ( ع اِ ) ج ِ وصیة. ( از اقرب الموارد ). ج ِ وصیت. ( دهار ) ( آنندراج ) ( غیاث اللغات ). اندرزها و پندها و وصیتها. ( ناظم الاطباء ) : و او را [ نوشیروان ] خود تصنیفها و وصایاست. ( ابن البلخی ). || ج ِ وصایة. ( ناظم الاطباء ). رجوع به وصایة شود.

فرهنگ فارسی

جمع وصیت
(اسم ) جمع وصیت و وصایت

فرهنگ معین

(وَ ) [ ع . ] (اِ. ) جِ وصیت ، پندها، اندرزها.

فرهنگ عمید

= وصیت

پیشنهاد کاربران

بپرس