وصف طردی

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] وصف طردی، وصف ملازم حکم ، بدون مناسبت ذاتی یا تبعی با آن می باشد.
وصف طردی، به وصفی گفته می شود که همواره با حکم همراه است، ولی هیچ مناسبت ذاتی و یا تبعی بین آن و حکم وجود ندارد؛ برای مثال، آب مطلق طاهر است و می توان بر روی جنس هر آب طاهری پل ایجاد کرد، این وصف «پل ساختن بر روی جنس آب»، وصف طردی است، زیرا هر جا که حکم طهارت آب مطلق، وجود دارد، این وصف نیز موجود است، هر چند که هیچ مناسبتی بین حکم به طهارت آب مطلق و این وصف وجود ندارد.
کاربرد وصف طردی در فقه اهل سنت
مالکیه گفته اند:ماء مستعمل (آب استفاده شده)، چون مایعی است که می توان بر روی جنس آن پل زد، پس مانند آب مطلق که آن نیز این وصف را دارد، طاهر است؛ در این قیاس از وصف طردی استفاده شده است.
نکات
...

پیشنهاد کاربران

بپرس