[ویکی فقه] وضع اعلام، وضع الفاظ برای دلالت بر معنای خاص و جزئی حقیقی است.
وضع الفاظ برای دلالت بر معانی جزئی را، وضع اعلام می نامند؛ به این بیان که واضع هنگام وضع، معنای خاص و جزئی حقیقی را در نظر می گیرد و لفظ را برای آن وضع می کند، مانند: واژه هایی چون «زید»، «عمرو» و «بکر» برای دلالت بر اشخاص خاص.
وضع الفاظ برای دلالت بر معانی جزئی را، وضع اعلام می نامند؛ به این بیان که واضع هنگام وضع، معنای خاص و جزئی حقیقی را در نظر می گیرد و لفظ را برای آن وضع می کند، مانند: واژه هایی چون «زید»، «عمرو» و «بکر» برای دلالت بر اشخاص خاص.
wikifeqh: وضع_اعلام_شخصی