وعده بهشت به استقامت کنندگان

[ویکی فقه] وعده بهشت به استقامت کنندگان (قرآن). خداوند به استقامت کنندگان در راه خدا بشارت بهشت می دهد.
ان الذین قالوا ربنا الله ثم استقـموا تتنزل علیهم الملـئکة الاتخافوا ولاتحزنوا وابشروا بالجنة التی کنتم توعدون.(به یقین کسانی که گفتند: « پروردگار ما خداوند یگانه است! » سپس استقامت کردند، فرشتگان بر آنان نازل می شوند که: «نترسید و غمگین مباشید، و بشارت باد بر شما به آن بهشتی که به شما وعده داده شده است! )
معنای استقامت
راغب می گوید: کلمه استقامت در اصل در خصوص طریقی به کار می رفته که به خط مستقیم کشیده شده باشد، و در آیه شریفه" اهدنا الصراط المستقیم" حق را به چنین راهی تشبیه کرده. سپس می گوید: و استقامت انسان به این معنی است که همواره ملازم طریقه مستقیم باشد که خدای تعالی درباره چنین انسانهایی فرموده: " ان الذین قالوا ربنا الله ثم استقاموا" ولی در صحاح اللغة استقامت را به معنای اعتدال گرفته، و گفته: وقتی می گویند" استقام له الامر" معنایش این است که این امر برای او در حد اعتدال بود. پس مراد از جمله" ثم استقاموا" این است که ملازم وسط راه باشند، و دچار انحراف نگردند، و بر سخنی که گفته استوار باقی بمانند. مثلا در آیه" فما استقاموا لکم فاستقیموا لهم" «۳» معنایش این است که ما دام کفار با شما معتدل بودند، شما هم برای آنان اعتدال داشته باشید و از وسط راه منحرف نگردید. و در آیه" و استقم کما امرت و لا تتبع اهواءهم" «۴» معنایش این است که: آن طور که مامور شده ای عمل کن، یعنی راه میانه را پیش بگیر، و هواهای ایشان را پیروی مکن.