ولایت بخش. [ وَ / وِ ی َ ب َ ] ( نف مرکب ) ولایت بخشنده. پادشاهی که ولایت ها به دیگران بخشد : نخست پادشهی همچو او ولایت بخش که جان خویش بپرورد و داد عیش بداد.حافظ.
