ولایت جوی. [ وَ/ وِ ی َ ] ( نف مرکب ) جوینده ولایت. جویای ولایت و فرمانروائی : اینها را که خواجه میگوید ولایت جویانند، نتوانند گذاشت تا دم زنند. ( تاریخ بیهقی ).
