ونوس و آدونیس. ونوس و آدونیس عنوان شعری از ویلیام شکسپیر است که در فاصله سال های ۱۵۹۲ تا ۱۵۹۳ سروده شده است. این شعر، که با الهام از اثر مشهور اووید، موسوم به متامورفیوس خلق گردیده است را می توان حاوی مجموعه ای پیچیده و متضاد از تغییر دیدگاه و نگرش آدمی نسبت به مقولهٔ عشق دانست، که به اقتضای طبیعت عشق، طور مداوم در حال تغییر و تبدیل است و به آدمی چشم انداز و نگرش متفاوت و گاه متضادی نسبت به این مقوله می دهد.
گرچه داستان ونوس و آدونیس در اساطیر یونان باستان ذکر شده است، اما این سرگذشت در اصل از افسانه های سوریه بوده که هزیود نیز بدان اشاره کرده است.
ایرج میرزا شاعر عصر قاجار، داستان زهره و منوچهر را از سرگذشت ونوس و آدونیس اقتباس کرده است.
منظومه ونوس و آدونیس در روز ۱۸ آوریل سال ۱۵۹۳ در دفتر مخصوص ثبت آثار به ثبت رسید و سپس در همان سال بخشی از آن در قطعی کوچک و به صورت نسخه چاپی منتشر شد. چاپ کننده و منتشرکننده این بخش، ریچارد فیلد بود، که یکی از ناشرین فعال در استراتفورد به شمار می آمد و از نزدیکان و معاصرین شکسپیر بود. فیلد بخش دوم این شعر را در سال ۱۵۹۴ و بازهم در همان قطع کوچک ( ربع کاغذی ) منتشر ساخت. وی سپس حق تکثیر ( کپی رایت ) خود از این اثر را به جان هریسون ( «سالمند» ) ، که یک فروشنده لوازم التحریر و کتابفروش بود و در همان سال ۱۵۹۴ اولین نسخه از اثر دیگر شکسپیر، یعنی تجاوز به لوکرسیا را منتشر ساخته بود، واگذار نمود.
نسخه های بعدی که از ونوس و آدونیس به چاپ رسید، قطع یا قالب بزرگتری داشتند و به جای ربع کاغذی، بر روی اوراق بزرگی از کاغذ هشت برگی به چاپ رسیدند. جان هریسون ویراست سوم این اثر، را، احتمالاً در سال ۱۵۹۵ منتشر ساخت، و چهارمین ویراست آن را ، در ۱۵۹۶ انتشار داد. ( هر دو ویراست ارائه شده به وسیلهٔ هریسون، همان ویراستهایی بودند که قبلاً توسط فیلد چاپ شده بودند ) .
داستان ونوس و آدونیس، ماجرای عشق ونوس یا همان آفرودیت، الهه هوسباز عشق و زیبایی، نسبت به آدونیس، شکارچی جوان و زیبای کوه های سوریه ( لبنان ) است. در این داستان، برای اولین بار شکارچی زیبای عشق، خود با عشق جوانی شکارچی، شکار می شود و به عبارت دیگر، در این منظومه عشقی، ونوس یا همان آفرودیت که جذاب ترین الهه آسمان است، به جای عشق آفرینی، خود به دام عشق می افتد.
آدونیس بنا به روایت اوویدیوس شاعر بزرگ رومی، هم پسر و هم نواده کیئور پادشاه قبرس به شمار می آمد و حاصل همخوابگی کیئور با دختر زیباروی و هوسبازش، میرا بود.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفگرچه داستان ونوس و آدونیس در اساطیر یونان باستان ذکر شده است، اما این سرگذشت در اصل از افسانه های سوریه بوده که هزیود نیز بدان اشاره کرده است.
ایرج میرزا شاعر عصر قاجار، داستان زهره و منوچهر را از سرگذشت ونوس و آدونیس اقتباس کرده است.
منظومه ونوس و آدونیس در روز ۱۸ آوریل سال ۱۵۹۳ در دفتر مخصوص ثبت آثار به ثبت رسید و سپس در همان سال بخشی از آن در قطعی کوچک و به صورت نسخه چاپی منتشر شد. چاپ کننده و منتشرکننده این بخش، ریچارد فیلد بود، که یکی از ناشرین فعال در استراتفورد به شمار می آمد و از نزدیکان و معاصرین شکسپیر بود. فیلد بخش دوم این شعر را در سال ۱۵۹۴ و بازهم در همان قطع کوچک ( ربع کاغذی ) منتشر ساخت. وی سپس حق تکثیر ( کپی رایت ) خود از این اثر را به جان هریسون ( «سالمند» ) ، که یک فروشنده لوازم التحریر و کتابفروش بود و در همان سال ۱۵۹۴ اولین نسخه از اثر دیگر شکسپیر، یعنی تجاوز به لوکرسیا را منتشر ساخته بود، واگذار نمود.
نسخه های بعدی که از ونوس و آدونیس به چاپ رسید، قطع یا قالب بزرگتری داشتند و به جای ربع کاغذی، بر روی اوراق بزرگی از کاغذ هشت برگی به چاپ رسیدند. جان هریسون ویراست سوم این اثر، را، احتمالاً در سال ۱۵۹۵ منتشر ساخت، و چهارمین ویراست آن را ، در ۱۵۹۶ انتشار داد. ( هر دو ویراست ارائه شده به وسیلهٔ هریسون، همان ویراستهایی بودند که قبلاً توسط فیلد چاپ شده بودند ) .
داستان ونوس و آدونیس، ماجرای عشق ونوس یا همان آفرودیت، الهه هوسباز عشق و زیبایی، نسبت به آدونیس، شکارچی جوان و زیبای کوه های سوریه ( لبنان ) است. در این داستان، برای اولین بار شکارچی زیبای عشق، خود با عشق جوانی شکارچی، شکار می شود و به عبارت دیگر، در این منظومه عشقی، ونوس یا همان آفرودیت که جذاب ترین الهه آسمان است، به جای عشق آفرینی، خود به دام عشق می افتد.
آدونیس بنا به روایت اوویدیوس شاعر بزرگ رومی، هم پسر و هم نواده کیئور پادشاه قبرس به شمار می آمد و حاصل همخوابگی کیئور با دختر زیباروی و هوسبازش، میرا بود.
wiki: ونوس و آدونیس