وهب بن عبد الله کلبى

دانشنامه اسلامی

[ویکی اهل البیت] وهب بن عبدالله یکی از شهدای کربلا است.
مؤلف ناسخ التواریخ در ذیل عنوان وهب بن عبدالله به نقل از طریحی نام وهب بن وهب را نیز آورده است. ولی یادآور شده که هر چه جستجو کرده بیش از یک وهب نیافته است.
صاحب وسیلة الدارین عقیده دارد وهب بن وهب همان وهب بن عبدالله می باشد. علامه مجلسی هر دو وهب را در شمار شهیدان کربلا قلمداد کرده و برای هر یک شرح حال جداگانه آورده است.
وهب از شهدای کربلاست، مادر و همسرش نیز در کربلا بودند و به شهادت رسیدند. وهب که اهل کوفه بود در کربلا در رکاب امام حسین علیه السلام حضور داشت. روز عاشورا پس از حرو بریر به میدان رفت.
مادرش مشوق او در عزیمت به میدان بود. وقتی پس از مقداری جنگ نزد مادرش برگشت که: آیا راضی شدی؟ گفت: وقتی راضی می شوم که در رکاب حسین علیه السلام به شهادت برسی. دوباره رفت و جنگید، همسرش هم چوبی برگرفت و به میدان رفت. وهب آنقدر جنگید تا شهید شد. همسرش به بالین او رفت و خون از چهره اش پاک کرد.
شمر که شاهد صحنه بود، به غلامش دستور داد تا با چوبی زن را به شهادت برساند. همسر وهب، اولین زنی بود که از سپاه حسین علیه السلام به شهادت رسید. در برخی منابع ماجرایی مشابه این ولی با تفاوت هایی درباره عبدالله بن عمیر کلبی نقل شده و «ام وهب» را همسر او دانسته اند.
پدر وهب را حباب، جناب، جناح و لب نیز گفته اند.
وهب بن عبداللّه کلبی؛ جوان زیباروی، نیک خوی، پرهیزکار، مؤمن و شجاع کوفی بود.

پیشنهاد کاربران

بپرس