ویداد

لغت نامه دهخدا

ویداد. ( اِ مرکب ) بیداد. ظلم.

فرهنگ عمید

= بیداد

پیشنهاد کاربران

فرآمده؛ از غیب بر شده ( ماده یا معنا ) و شگفت انگیز؛ سورپرایز؛
آه گونه ای که به شگفتزدگی از عیان شدنِ نهانی سر داده شود؛ خود سرزنش از سر تعجب برای امری غیرمترقبه. . .
اسم مصدر "ویدن" به معنای شگفتی از محال در حال

بپرس