پاداش ده

لغت نامه دهخدا

پاداش ده. [ دِ ه ْ ] ( نف مرکب ) پاداش دهنده :
نیکی و سخاوت کن و مشمر که چو ایزد
پاداش ده و مفضل و نیکوشمری نیست.

سنائی.

( اسم صفت ) پاداش دهنده جزا دهنده جزا دهنده مکافات دهنده .
پاداش دهنده

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید