پادشاهی کهن مصر دوره ای از تاریخ مصر است که به گفتهٔ خود مصریان باستان، اوج قدرت و تمدن آن ها در طول تاریخ بوده است. این دوره در اصل طولانی ترین دوران باثبات در تاریخ مصر باستان بوده است. پادشاهی کهن مصر ( حدود ۲۶۸۶ تا ۲۱۸۱ پیش از میلاد ) در کرانه های پرآب رود نیل شکوفا شد. این دوره عصر رونق، ثبات نسبی و حکومت قوی مرکزی بود، دوره ای که در آن اهرام بزرگ را ساختند و جامعه ی مصر پادشاهان یا فراعنه اش را به عنوان «خدایان روی زمین» می پرستیدند. [ ۱]
جامعه ی عصر پادشاهی کهن را دولتی متمرکز به رهبری فرعون، که فرمانروایی بسیار قدرتمند بود، سختگیرانه اداره می کرد. این باور که فرعون موجودی «شبه خدایی» است که نقش واسطه ی میان خدایان و رعایایش را بازی می کند بنیان زندگی، سیاست و مذهب بود. [ ۲]
فرعون، در نقش رهبری سیاسی و مذهبی، نه تنها بر آیین های مذهبی باشکوهی که بر رابطه اش با خدایان تاکید می کردند نظارت داشت، بلکه، به کمک لشکری از مشاوران و افسران که برترینشان را وزیر می نامیدند، تشکیلات سیاسی و اداریِ بزرگ و بسیار سازمان یافته ای را رهبری می کرد. این تشکیلات فرمانروایان محلی را هم، که بر مناطقی که آن ها را «نُم» می نامیدند ( مناطق سابقاً مستقل ) حکومت می کردند، در بر می گرفت. اغلب، فراعنه را مستبد تصور می کنند. با این حال، گرچه سخن فراعنه قانون بود، بخش چشمگیری از اختیاراتشان را به حاکمان تفویض می کردند و، با ادامه ی عصر پادشاهی کهن قدرت بیش تر و بیش تری به آن ها دادند. [ ۲]
متمرکزسازی قدرت که در دوران تینیتی آغاز شد در پادشاهی کهن به آرامی ادامه پیدا کرد و باعث دستاوردهای بزرگ در زمینه هنر و ساختمان سازی شد. در این دوره نه تنها هنر مصری به شکل های گوناگون آن از جمله نقاشی ها، دیوارنگاره ها، و سنگ تراشی های بدیع رشد کرد که سامانه فرمانروایی کشور شکلی به خود گرفت که تا نزدیک سه هزار سال ادامه پیدا کرد.
همچنین دوره ی ساخت اهرام مصر در عصر پادشاهی کهن مصر و از حدود ۲۶۸۶ تا ۲۱۸۱ پیش از میلاد بوده است. [ ۳]
پادشاهی کهن دوره ای به طول نزدیک به ۵۰۰ سال را در بر می گیرد ( از حدود ۲۶۸۶ تا ۲۱۸۱ پ. م. ) و از چهار دودمان تشکیل شده:
• دودمان سوم ( ۲۷۰۰ تا ۲۶۲۰ پ. م. )
• دودمان چهارم ( ۲۶۲۰ تا ۲۵۰۸ پ. م. )
• دودمان پنجم ( ۲۵۰۸ تا ۲۳۵۰ پ. م. )
• دودمان ششم ( ۲۳۵۰ تا ۲۲۰۰ پ. م. )
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفجامعه ی عصر پادشاهی کهن را دولتی متمرکز به رهبری فرعون، که فرمانروایی بسیار قدرتمند بود، سختگیرانه اداره می کرد. این باور که فرعون موجودی «شبه خدایی» است که نقش واسطه ی میان خدایان و رعایایش را بازی می کند بنیان زندگی، سیاست و مذهب بود. [ ۲]
فرعون، در نقش رهبری سیاسی و مذهبی، نه تنها بر آیین های مذهبی باشکوهی که بر رابطه اش با خدایان تاکید می کردند نظارت داشت، بلکه، به کمک لشکری از مشاوران و افسران که برترینشان را وزیر می نامیدند، تشکیلات سیاسی و اداریِ بزرگ و بسیار سازمان یافته ای را رهبری می کرد. این تشکیلات فرمانروایان محلی را هم، که بر مناطقی که آن ها را «نُم» می نامیدند ( مناطق سابقاً مستقل ) حکومت می کردند، در بر می گرفت. اغلب، فراعنه را مستبد تصور می کنند. با این حال، گرچه سخن فراعنه قانون بود، بخش چشمگیری از اختیاراتشان را به حاکمان تفویض می کردند و، با ادامه ی عصر پادشاهی کهن قدرت بیش تر و بیش تری به آن ها دادند. [ ۲]
متمرکزسازی قدرت که در دوران تینیتی آغاز شد در پادشاهی کهن به آرامی ادامه پیدا کرد و باعث دستاوردهای بزرگ در زمینه هنر و ساختمان سازی شد. در این دوره نه تنها هنر مصری به شکل های گوناگون آن از جمله نقاشی ها، دیوارنگاره ها، و سنگ تراشی های بدیع رشد کرد که سامانه فرمانروایی کشور شکلی به خود گرفت که تا نزدیک سه هزار سال ادامه پیدا کرد.
همچنین دوره ی ساخت اهرام مصر در عصر پادشاهی کهن مصر و از حدود ۲۶۸۶ تا ۲۱۸۱ پیش از میلاد بوده است. [ ۳]
پادشاهی کهن دوره ای به طول نزدیک به ۵۰۰ سال را در بر می گیرد ( از حدود ۲۶۸۶ تا ۲۱۸۱ پ. م. ) و از چهار دودمان تشکیل شده:
• دودمان سوم ( ۲۷۰۰ تا ۲۶۲۰ پ. م. )
• دودمان چهارم ( ۲۶۲۰ تا ۲۵۰۸ پ. م. )
• دودمان پنجم ( ۲۵۰۸ تا ۲۳۵۰ پ. م. )
• دودمان ششم ( ۲۳۵۰ تا ۲۲۰۰ پ. م. )
wiki: پادشاهی کهن مصر