پارسی گو

/pArsigu/

لغت نامه دهخدا

پارسی گو. ( نف مرکب )متکلم فارسی. که بزبان فارسی سخن گوید :
ترکان پارسی گو بخشندگان عمرند
ساقی بده بشارت رندان پارسا را.

حافظ.

( اسم صفت ) پارسی زبان جمع: پارسی گویان.
متکلم به فارسی

کسی که به زبان فارسی حرف می زند، فارسی گو.

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید