پاره خوار

لغت نامه دهخدا

پاره خوار. [ رَ / رِ خوا / خا ] ( نف مرکب ) آنکس که پاره ستاند. آنکس که رشوت گیرد. رشوت خوار :
فیل بچه میخوری ای پاره خوار
هم برآرد خصم فیل از تو دمار.
مولوی.

فرهنگ فارسی

آنکس که پاره ستاند

فرهنگ معین

( ~. خا ) (ص فا. ) آن که رشوه گیرد.

فرهنگ عمید

رشوه خوار، رشوه گیر.

پیشنهاد کاربران

بپرس