پارک ملّی گلستان
پارک ملّی گلستان
نخستین پارک ملی ایران، در منتهی الیه جنگل های شمالی در استان گلستان بین شهرستان های گنبد قابوس و بجنورد. تا پیش از سال ۱۳۳۶ش شکارگاهی معروف بود. پس از چندبار تغییر نام، در ۱۳۴۶ جزء پارک های وحش سازمان شکاربانی و نظارت بر صید اعلام شد. در ۱۳۵۰، منطقۀ حفاظت شدۀ قرخود با ۳۴هزار هکتار ضمیمۀ آن شد و سه سال بعد پارک ملی گلستان نام گرفت. در ۱۳۵۷ منطقۀ قرخود از آن جدا شد و مساحت پارک به ۸۹۵ ,۹۱ هکتار رسید. منطقه ای کوهستانی و نقطۀ شروع آن قریۀ تنگراه در منتهی الیه غربی پارک است. در شمال گرگان در قریۀ دشت در جهت شمال، به بزرگراه تهران ـ مشهد متصل می شود. انتهای آن رباط قره بیل در ۱۲۰ کیلومتری بجنورد است. ورودی های شرقی و غربی آن بر سر راه، بزرگراه آسیایی قرار دارند. روستاهای بسیار که در شمال غربی و غرب پارک ترکمن نشین اند، آن را احاطه کرده اند. از کوه های خشک صخره ای، دره ها، تپه ماهورها، جنگل های کوهستانی، کوه های استپی و دشت های خشک و هموار تشکیل شده اند. رودها، چشمه ها، آبشارها و گیاهان گوناگون آن مناظر بسیار زیبایی دارند. ارتفاعات آن بین ۴۵۰ تا ۲,۴۱۱ متر از سطح دریا متغیراند. آب وهوای آن از سه اقلیم خشک ، نیمه خشک و نیمه مرطوب تشکیل شده که وجود پوشش های گیاهی متنوع از استپی خشک تا جنگل های انبوه و زیست جانوران بسیار متنوع را در آن امکان پذیر کرده است. از ۱۰۰۰ گونۀ گیاهی آن می توان زعفران، ثعلب، لاله سرنگون، علف پنبه ای، گل سنبل طوسی و زنبق پروانه ای را نام برد. ۶۹ گونه پستاندار از جمله مرال، شوکا، خرس قهوه ای، پلنگ، گربۀ وحشی و گراز، ۱۵۰ گونه ماهی از جمله قزل آلای رنگین کمان و دو گونه دوزیست در آن زندگی می کنند. دیگر دیدنی های آن موزۀ حیات وحش میرزا بایلو و شکارگاه های لووه، دشت و تخته ایران است.
پارک ملّی گلستان
نخستین پارک ملی ایران، در منتهی الیه جنگل های شمالی در استان گلستان بین شهرستان های گنبد قابوس و بجنورد. تا پیش از سال ۱۳۳۶ش شکارگاهی معروف بود. پس از چندبار تغییر نام، در ۱۳۴۶ جزء پارک های وحش سازمان شکاربانی و نظارت بر صید اعلام شد. در ۱۳۵۰، منطقۀ حفاظت شدۀ قرخود با ۳۴هزار هکتار ضمیمۀ آن شد و سه سال بعد پارک ملی گلستان نام گرفت. در ۱۳۵۷ منطقۀ قرخود از آن جدا شد و مساحت پارک به ۸۹۵ ,۹۱ هکتار رسید. منطقه ای کوهستانی و نقطۀ شروع آن قریۀ تنگراه در منتهی الیه غربی پارک است. در شمال گرگان در قریۀ دشت در جهت شمال، به بزرگراه تهران ـ مشهد متصل می شود. انتهای آن رباط قره بیل در ۱۲۰ کیلومتری بجنورد است. ورودی های شرقی و غربی آن بر سر راه، بزرگراه آسیایی قرار دارند. روستاهای بسیار که در شمال غربی و غرب پارک ترکمن نشین اند، آن را احاطه کرده اند. از کوه های خشک صخره ای، دره ها، تپه ماهورها، جنگل های کوهستانی، کوه های استپی و دشت های خشک و هموار تشکیل شده اند. رودها، چشمه ها، آبشارها و گیاهان گوناگون آن مناظر بسیار زیبایی دارند. ارتفاعات آن بین ۴۵۰ تا ۲,۴۱۱ متر از سطح دریا متغیراند. آب وهوای آن از سه اقلیم خشک ، نیمه خشک و نیمه مرطوب تشکیل شده که وجود پوشش های گیاهی متنوع از استپی خشک تا جنگل های انبوه و زیست جانوران بسیار متنوع را در آن امکان پذیر کرده است. از ۱۰۰۰ گونۀ گیاهی آن می توان زعفران، ثعلب، لاله سرنگون، علف پنبه ای، گل سنبل طوسی و زنبق پروانه ای را نام برد. ۶۹ گونه پستاندار از جمله مرال، شوکا، خرس قهوه ای، پلنگ، گربۀ وحشی و گراز، ۱۵۰ گونه ماهی از جمله قزل آلای رنگین کمان و دو گونه دوزیست در آن زندگی می کنند. دیگر دیدنی های آن موزۀ حیات وحش میرزا بایلو و شکارگاه های لووه، دشت و تخته ایران است.
wikijoo: پارک_ملی_گلستان