پاک روز

لغت نامه دهخدا

پاک روز. ( اِ مرکب ) روز روشن :
چنان کن که چون بردمد پاک روز
پدیدآید از چرخ گیتی فروز.
فردوسی.
نیاسود تیره شب و پاک روز
همی راند تا پیش کوه اسپروز.
فردوسی.

فرهنگ فارسی

( اسم ) روز روشن .
روز روشن

فرهنگ عمید

روز روشن.

پیشنهاد کاربران

بپرس