پتاح

دانشنامه عمومی

پتاح در اسطوره شناسی مصر باستان، به عنوان خالق شهر ممفیس یاد شده است. خدای صنعتگران و معماران است. او همسر سخمت و پدر نفرتوم می باشد. او همچنین به عنوان پدر ایمهوتپ فرزانه مورد احترام است. معادل او در خدایان یونانی هفااستوس می باشد.
پتاح به عنوان خالقی که پیش از هرچیزی وجود داشته در نظر گرفته می شود و به دلیل اشتیاقش اندیشهٔ جهان شکل گرفت. در ابتدا به دلیل اندیشهٔ پتاح جهان به وجود آمد. گفته می شود که:پتاح با استفاده از اندیشهٔ قلب خود جهان را به وجود آورد و به جادوی جهان زندگی داد.
معبد پتاح در شهر ممفیس است. در زمان های قدیم خدای این پایتخت بوده است. [ ۱]
کهن ترین فلسفه جهان مربوط به پتاح و حوتپ می باشد. پاپیروس های بدست آمده نشان می دهد۲۸۸۰قبل از میلاد، این دو برای فرزند خود احکامی فلسفی و روانشناسی نوشته اند[ ۲]
فکر کن که ممکن است در مجلسی که سخن می گویی کارشناسی در میان حاضران مجلس باشد و به معارضه با تو برخیزد؛ به همین جهت است که نباید در هر مجلس از هر دری سخن گفته شود، که این عین دیوانگی است.
[ ۲]
در یک سرود باستانی در مورد پتاح و دیگر خدایان اینگونه گفته شده است:
محبوب الههٔ خاک است. مهارکننده الهه بذر است، آن که سبب می شود کارگاه پتاح ترقی کند.
[ ۱]
عکس پتاحعکس پتاحعکس پتاحعکس پتاح
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

دانشنامه آزاد فارسی

پتاح (Ptah)
در اساطیر مصر، خدای کوزه گر، تجسم قدرت آفرینش. پرستشگاهش در ممفیس بود. او را به صورت مومیایی یا مجسمۀ انسانی بدوی تصویر کرده اند که یک اَنخ، نماد زندگی، به دست دارد. گفته می شد که او پدر ایم حوتپ، طبیب و معمار افسانه ای، بوده است. در زمان فرمانروایی سلسلۀ اول (ح ۳۰۵۰پ م)، هنگامی که ممفیس، پایتخت مصر متحد شد، پتاح اهمیت یافت. او با سوکار، خدای تدفین، یکی شد و به اتفاق سِخمِت، الههای با کلۀ شیر، و پسرشان نِفِرتم، خدای جوانی که شکوفۀ نیلوفر آبی سربندش بود، مثلثی را تشکیل داد. به دنبال وحدت کاهنان ممفیس و هِلیوپولیس، هشت خدای خلقت را اعضای بدن پتاح، خالق کل، اعلام کردند. یکی از شکل های پتاح خدایی به نام اور بود، که همانند آتوم در دستگاه هلیوپولیسی بود.

پیشنهاد کاربران

بپرس