پر جوانی

لغت نامه دهخدا

پرجوانی. [ پ ُج َ ] ( ص مرکب ) حالت آنکه در ریعان شبابست. فهدر؛ نوجوان پرگوشت و پرجوانی. مقلوب فرهد. ( منتهی الارب ).

فرهنگ فارسی

( صفت ) حالت آنکه سرشار از جوانی است نوجوانی .

پیشنهاد کاربران

بپرس