پروس خاوری یا پروس شرقی ( به آلمانی: Ostpreußen ) بخشی از سرزمین پادشاهی پروس از سال ۱۷۷۳ تا ۱۸۲۹ بود. این سرزمین از ۱۸۲۹ تا ۱۸۷۸ با پروس باختری متحد شد و تشکیل استان پروس را داد. از ۱۸۷۸ این سرزمین، به صورت بخشی از امپراتوری آلمان درآمد. با پایان جنگ جهانی اول و سقوط حکومت ویلهلم دوم در نوامبر ۱۹۱۸، این سرزمین از سال ۱۹۱۹ به صورت بخشی از جمهوری وایمار و سپس زیر نظر رایش سوم اداره می شد. مرکز این سرزمین کونیگسبرگ بود. اواخر جنگ جهانی دوم، ارتش سرخ توانست این ناحیه را به تصرف خود درآورد. در پایان جنگ، یعنی از سال ۱۹۴۵، این سرزمین میان شوروی و لهستان تقسیم شد.
این سرزمین در امتداد کرانه دریای بالتیک قرار دارد.
پروس خاوری خاستگاه پروسی های باستان بود. در سدهٔ سیزدهم میلادی شوالیه های تتونیک این سرزمین را گشودند و پروسی ها مسیحیت را پذیرفتند. به مرور ژرمن ها جمعیت غالب پروس خاوری شدند. در ۱۵۲۵ میلادی دوک نشین پروس در این سامان پایه ریزی شد. در سدهٔ ۱۷ و ۱۸ میلادی زبان پروسی باستان به فراموشی سپرده شد. در ۱۸۲۹ پروس خاوری و پروس باختری به هم پیوستند و استان پروس را تشکیل دادند. این اتحاد تا سال ۱۸۷۸ ادامه یافت. پس از وحدت آلمان، این سرزمین نیز از سال ۱۸۷۸ به بخشی از امپراتوری آلمان تبدیل شد. این سرزمین به صورت بخشی از امپراتوری آلمان تا نوامبر سال ۱۹۱۸ اداره می شد.
پس از پایان یافتن جنگ جهانی یکم و انعقاد پیمان ورسای در سال ۱۹۱۹، این سرزمین به گونهٔ یک سرزمین جداشده درآمد ولی به عنوان بخشی از جمهوری وایمار شناخته می شد.
با کناره گیری اجباری امپراتور ویلهلم دوم در سال ۱۹۱۸، آلمان به جمهوری وایمار تبدیل شد. بیشتر پروس غربی و استان پوسن پروس سابق، سرزمین هایی که در سده هجدهم در تقسیمات لهستان به پروس ضمیمه شدند، طبق پیمان ورسای به جمهوری دوم لهستان واگذار شدند. پروس شرقی به یک منطقه درون بوم و برون بوم تبدیل شد و از سرزمین اصلی آلمان جدا شد. منطقه کلایپدا نیز از این استان جدا شد. از آنجایی که بیشتر پروس غربی به عنوان گذرگاه لهستان بخشی از جمهوری دوم لهستان شد، Marienwerder region سابقاً غرب پروس بخشی از پروس شرقی ( به عنوان Regierungsbezirk Westpreußen ) شد. همچنین منطقه جاودووو در منطقه آلنشتاین بخشی از جمهوری دوم لهستان بود. Seedienst Ostpreußen برای ارائه خدمات حمل و نقل مستقل به شرق پروس تأسیس شد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاین سرزمین در امتداد کرانه دریای بالتیک قرار دارد.
پروس خاوری خاستگاه پروسی های باستان بود. در سدهٔ سیزدهم میلادی شوالیه های تتونیک این سرزمین را گشودند و پروسی ها مسیحیت را پذیرفتند. به مرور ژرمن ها جمعیت غالب پروس خاوری شدند. در ۱۵۲۵ میلادی دوک نشین پروس در این سامان پایه ریزی شد. در سدهٔ ۱۷ و ۱۸ میلادی زبان پروسی باستان به فراموشی سپرده شد. در ۱۸۲۹ پروس خاوری و پروس باختری به هم پیوستند و استان پروس را تشکیل دادند. این اتحاد تا سال ۱۸۷۸ ادامه یافت. پس از وحدت آلمان، این سرزمین نیز از سال ۱۸۷۸ به بخشی از امپراتوری آلمان تبدیل شد. این سرزمین به صورت بخشی از امپراتوری آلمان تا نوامبر سال ۱۹۱۸ اداره می شد.
پس از پایان یافتن جنگ جهانی یکم و انعقاد پیمان ورسای در سال ۱۹۱۹، این سرزمین به گونهٔ یک سرزمین جداشده درآمد ولی به عنوان بخشی از جمهوری وایمار شناخته می شد.
با کناره گیری اجباری امپراتور ویلهلم دوم در سال ۱۹۱۸، آلمان به جمهوری وایمار تبدیل شد. بیشتر پروس غربی و استان پوسن پروس سابق، سرزمین هایی که در سده هجدهم در تقسیمات لهستان به پروس ضمیمه شدند، طبق پیمان ورسای به جمهوری دوم لهستان واگذار شدند. پروس شرقی به یک منطقه درون بوم و برون بوم تبدیل شد و از سرزمین اصلی آلمان جدا شد. منطقه کلایپدا نیز از این استان جدا شد. از آنجایی که بیشتر پروس غربی به عنوان گذرگاه لهستان بخشی از جمهوری دوم لهستان شد، Marienwerder region سابقاً غرب پروس بخشی از پروس شرقی ( به عنوان Regierungsbezirk Westpreußen ) شد. همچنین منطقه جاودووو در منطقه آلنشتاین بخشی از جمهوری دوم لهستان بود. Seedienst Ostpreußen برای ارائه خدمات حمل و نقل مستقل به شرق پروس تأسیس شد.
wiki: پروس خاوری