پرویز کَردُوانی ( زاده ۱۰ اسفند ۱۳۱۰ در گرمسار – درگذشته ۲۷ مرداد ۱۴۰۰ در تهران ) جغرافی دان ایرانی، پدر کویرشناسی ایران و دارندهٔ مدال ملی و نشان دانش در ایران بود. او در پنجمین همایش چهره های ماندگار ( سال ۱۳۸۴ ) به عنوان چهرهٔ ماندگار در زمینه جغرافیا معرفی شد. مجسمهٔ یادبود پرویز کردوانی در میدان انقلاب گرمسار قرار گرفته است. مراسم تکریم ایشان توسط بنیاد نخبگان استان سمنان در سال ۱۳۹۵ با حضور جمعی از چهره های علمی و فرهنگی کشور، شاگردان ایشان و استعدادهای برتر برگزار شد.
... [مشاهده متن کامل]
پرویز کردوانی تحصیلات ابتدایی را در دبستان داراب ریکان و دوره متوسطه را تا کلاس ۹ در دبیرستان آفتاب گرمسار گذراند. او دیپلم خود را از دبیرستان رازی تهران ( مدرسه فرانسوی ها ) گرفت. کردوانی پس از پایان تحصیلات متوسطه برای ادامه تحصیل به آلمان رفت و مراتب تحصیلی اش را تا دکترای رشته عمران کویر طی کرد. کردوانی برای پایان نامه دکترای خود یک تُن از خاک کویر ایران را به آلمان برد. او مدرک دکترای خود را در سال ۱۳۴۵ با بالاترین امتیاز گرفت.
پس از بازگشت به ایران در سال ۱۳۴۵ به عنوان نخستین عضو هیئت علمی دانشکده تازه تأسیس کشاورزی ارومیه استخدام شد. پس از ۲ سال آموزش در این دانشکده در سال ۱۳۴۷ به گروه آموزشی جغرافیای دانشگاه تهران انتقال یافت و در همین سال ها بود که مطالعه میدانی خود روی مناطق کویری ایران را با جدیت فراوان دنبال کرد.
پرویز کردوانی دربارهٔ کمبود آب و سیاست های غلط آبی در ایران بارها هشدار داده بود و گفته بود ۵۰ سال دیگر ایران، هیچ آب سطحی و زیرزمینی نخواهد داشت.
او باور داشت ساخت چاه های نفت و خشک شدن تالاب ها و باتلاق ها و دریاچه هایی چون طشک و بختگان از عوامل پدیدآورنده ریزگردهای داخلی هستند. کردوانی، راهکار جلوگیری از توفان ریزگردها را در ترکیب مخلوطی از آب ( ۵۰ درصد ) ، رس ( ۳۵ درصد ) و ماسه ( ۱۵ درصد ) می دانست که از طریق ترکیب آنها می توان بتن شنی ماسه ای تولید و در کانون های شن و ماسه پاشیده شود.
پرویز کردوانی انتقال آب دریای خزر به استان سمنان را یک درگیری سیاسی می دانست. او بر این باور بود که برنامه های انتقال آب دریای خزر به سمنان و پروژه انتقال آب خلیج فارس و دریای عمان به خراسان جنوبی و رضوی مشکل کم آبی در کشور را رفع نخواهند کرد.
... [مشاهده متن کامل]
پرویز کردوانی تحصیلات ابتدایی را در دبستان داراب ریکان و دوره متوسطه را تا کلاس ۹ در دبیرستان آفتاب گرمسار گذراند. او دیپلم خود را از دبیرستان رازی تهران ( مدرسه فرانسوی ها ) گرفت. کردوانی پس از پایان تحصیلات متوسطه برای ادامه تحصیل به آلمان رفت و مراتب تحصیلی اش را تا دکترای رشته عمران کویر طی کرد. کردوانی برای پایان نامه دکترای خود یک تُن از خاک کویر ایران را به آلمان برد. او مدرک دکترای خود را در سال ۱۳۴۵ با بالاترین امتیاز گرفت.
پس از بازگشت به ایران در سال ۱۳۴۵ به عنوان نخستین عضو هیئت علمی دانشکده تازه تأسیس کشاورزی ارومیه استخدام شد. پس از ۲ سال آموزش در این دانشکده در سال ۱۳۴۷ به گروه آموزشی جغرافیای دانشگاه تهران انتقال یافت و در همین سال ها بود که مطالعه میدانی خود روی مناطق کویری ایران را با جدیت فراوان دنبال کرد.
پرویز کردوانی دربارهٔ کمبود آب و سیاست های غلط آبی در ایران بارها هشدار داده بود و گفته بود ۵۰ سال دیگر ایران، هیچ آب سطحی و زیرزمینی نخواهد داشت.
او باور داشت ساخت چاه های نفت و خشک شدن تالاب ها و باتلاق ها و دریاچه هایی چون طشک و بختگان از عوامل پدیدآورنده ریزگردهای داخلی هستند. کردوانی، راهکار جلوگیری از توفان ریزگردها را در ترکیب مخلوطی از آب ( ۵۰ درصد ) ، رس ( ۳۵ درصد ) و ماسه ( ۱۵ درصد ) می دانست که از طریق ترکیب آنها می توان بتن شنی ماسه ای تولید و در کانون های شن و ماسه پاشیده شود.
پرویز کردوانی انتقال آب دریای خزر به استان سمنان را یک درگیری سیاسی می دانست. او بر این باور بود که برنامه های انتقال آب دریای خزر به سمنان و پروژه انتقال آب خلیج فارس و دریای عمان به خراسان جنوبی و رضوی مشکل کم آبی در کشور را رفع نخواهند کرد.
