هم آنگاهشان خواند از جای خویش
به یزدان پناهیده رفتند پیش.
فردوسی.
|| پناه دهنده. ( برهان قاطع ) ( آنندراج ).پناهیده
لغت نامه دهخدا
هم آنگاهشان خواند از جای خویش
به یزدان پناهیده رفتند پیش.
فرهنگ فارسی
فرهنگ عمید
۲. کسی که دیگری به او پناه برده، پناه دهنده.
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید