پوشاندن صورت

[ویکی فقه] یکی از محرّمات مخصوص بانوان محرم در همه مذاهب فقهی پوشاندن صورت است.
پوشاندن صورت یکی از محرمات احرام شمرده شده و از آن با عناوینی چون تغطیة الوجه ، تخمیر الوجه و ستر الوجه تعبیر می شود. در باور فقیهان امامی و شافعی و حنبلی ، پوشاندن صورت از مسائل ویژه زنان احرام گزار است.
حکم فقهی
در باور همه فقیهان امامی و اهل سنت ، پوشاندن صورت برای زن روا نیست. در باور برخی دیگر، این کار برای مرد نیز در حال احرام جایز نیست و به تعبیر دیگر، اسفار (آشکار کردن) صورت واجب است. شماری از فقیهان این حکم را اجماعی و برخی آن را مطابق نظر همه فقیهان امامی و اهل سنت شمرده اند.
پشتوانه های فقهی
از جمله پشتوانه های فقیهان برای این حکم، روایاتی مانند «احرام المراة فی وجهها» و احادیثی است که زنان احرام گزار را از پوشاندن صورت با نقاب نهی کرده اند. البته در برخی از این روایات تعبیر «کراهت» آمده که فقیهان یا مقصود از آن را حرمت شمرده اند و یا کراهت را ویژه نقابی دانسته اند که به صورت اسدال باشد. اسدال بدین معنا است که پارچه ای با قدری فاصله در برابر صورت قرار گیرد، به گونه ای که با صورت تماس نداشته باشد. در برخی منابع فقهی و روایی امامیان و اهل سنت، دو روایت منقول از اسماء و عایشه که از پوشاندن صورت خود در حال احرام گزارش داده اند، بر اسدال حمل شده است.
اختلاف فقهی
...