پیش بند

پیش بند نوعی محافظ بیرونی برای پوشاک است که در درجه اول جلوی بدن را پوشش می دهد. پیش بند معمولاً از زیر گلو به پائین یا از کمر به پائین و حداکثر تا قوزک پا را می پوشاند. استفاده از پیش بند ممکن است به دلایل بهداشتی و همچنین به منظور محافظت از لباس ها از فرسودگی، ساییدگی و پارگی و مانند آن ها باشد یا ممکن است از آن برای معنایی نمادین بهره برده شود.
در چندین شغل مختلف، پیش بند معمولاً بخشی از لباس یا یونیفرم افراد از جمله پیشخدمت ها، خدمتکاران و پرستاران است. بسیاری از زنان خانه دار نیز هنگام کار در خانه یا آشپزی، پیش بند می پوشند. همچنین ممکن است پیش بند به عنوان یک پوشاک تزئینی توسط زنان استفاده شود. در بسیاری از موسسات تجاری و کارگاه ها برای محافظت از لباس کارگران از آسیب، عمدتاً از پیش بند استفاده می کنند مانند آهنگران یا نعلبندان.
پیش بند می تواند علاوه بر پارچه از مواد مختلفی ساخته شده باشد. پیش بند لاستیکی معمولاً توسط افرادی که با مواد شیمیایی خطرناک کار می کنند پوشیده می شود و پیش بند سربی ویژه افرادی است که در معرض تابش پرتو ایکس قرار دارند مانند تکنسین های رادیولوژی. برخی از پیش بندها مانند پیش بندهای نجاران ممکن است جیب های بسیاری برای نگهداری ابزار داشته باشند. پیش بندهای ضد آب خانگی از پارچه مشمع یا پی وی سی ساخته شده که برای پخت وپز و شستن ظروف مناسب هستند.
استفاده از پیش بند از دیرباز در ایران معمول بوده است. چنان که به روایت شاهنامه، درفش کاویانی که پرچم اسطوره ای و تاریخی ایران از عهد قدیم تا پایان حکومت ساسانیان بود از پیش بند چرمی کاوه آهنگر که برای درهم کوبیدن ستم و شکنجه بیدادگران به پا خواست ساخته شده بود.
در فراماسونری اعضای هر درجهٔ خاص، پیش بند ویژه متعلق به خود را دارند. [ ۱]