پیشین گه

لغت نامه دهخدا

پیشین گه. [ گ َه ْ ] ( اِ مرکب ) پیشین گاه. وقت نماز ظهر. ج ، پیشین گهان :
ز پیشین گهان تا نماز دگر
بمیدان نشد رزم ساز دگر.
نظامی ( از آنندراج ).

فرهنگ فارسی

( اسم ) پیشین گاه .

فرهنگ عمید

= پیشینگاه

پیشنهاد کاربران

در گویش مشهدی، به معنای تَرَّشُحِ آب و مایعات می باشد.

بپرس