پیمان برلین

پیمان برلین (۱۸۷۸). پیمان برلین مرحله نهایی کنگره برلین ( ۱۳ ژوئن – ۱۳ ژوئیه ۱۸۷۸ ) بود که بریتانیا، اتریش - مجارستان، جمهوری سوم فرانسه، امپراتوری آلمان، پادشاهی ایتالیا، امپراتوری روسیه و امپراتوری عثمانی ( تحت رهبری سلطان عبدالحمید دوم ) پیمان سن استفانو را در ۳ مارس همان سال به امضاء رسانده بودند. مهم ترین هدف این اجلاس این بود که دربارهٔ سرنوشت شاهزاده نشین بلغارستان - که در پیمان سن استفانو تأسیس شده بود - تصمیم بگیرد.
این پیمان منجر به رسمیت استقلال مناطق رومانی، مونته نگرو و صربستان و خودمختاری شاهزاده نشین بلغارستان گردید. در نتیجهٔ این پیمان، بلغارستان به سه بخش تقسیم شد و نقشه روسیه برای به وجود آوردن بلغارستان بزرگ ناکام ماند. بیش از همه، اتریش - مجارستان و بریتانیا از وجود چنین کشوری وحشت زده بودند. ولایت کوزوو نیز تحت سلطه عثمانی باقی ماند.