پینه

پینه بخشی سخت شده از پوست دست و پا و زانو یا پیشانی انسان از که در پی کار یا ساییدگی زیاد سفت و برجسته شده باشد. پینه را در فارسی دقه، کبره، کِوره، شوغ، شغه، شغ، شوخ، و سرو نیز می نامند. [ ۱]
پینه بستن پوست برای این است که لایه ای پشتیبان بر روی روپوست برساخته شود و از پارگی روپوست در پی ادامه سایش ها پیشگیری شود.
پینه بستن پوست در پی سایش های پیاپی، فشار، یا دیگر برانگیختنها روی می دهد و از این روی بیشتر در پاها دیده می شود. در میان برخی از مسلمانان سایش زیاد پیشانی به هنگام سجده نیز بهانهٔ پینه بستن پیشانی می شود. [ ۱] کارگران ساختمانی، بازسازی کنندگان ابزار جابجایی، برندگان نی در نیزارها، و نوازندگان سازهای زهی از پیشه وران هستند که پینه زدن دست ها در آن ها بسیار دیده می شود. سرش زخمه ای در نوازندگی از رویشن ها و حرکات پینه زا است. گیتاریست ها پینه ای نه چندان کلفت در نوک انگشتان می زنند که کمابیش دلخواه است زیرا از سوهش درد در نواختن های درازنا پیشگیری می کند.
مالش رویی پوست بسیار البته بیشتر در پوست پدیداری تاول می کند تا پینه. پینه ها بیشتر زیان مند نیستند ولی شاید هرازگاهی به دشخواریهای دیگر، مانند زخم پوست یا عفونت بینجامند.
برآمدن پینه می تواند ژنتیکی نیز باشد. اگر استخوان های ویژه از اندام به گونه ژنتیکی به گونه ای پدیدار گشته اند که کار بیشتری انجام می دهند یک لایه کلفتتر از پوست بر روی آن ها پدید می آید.
زمانی که پینه گسترده شده و در میانه آن سلول های مرده پوست انباشتگی می کنند، دگرگشت به میخچه می شود.
پینه ها ممکن است خود به مرور زمان رفع شوند. پینه ها را می توان با سنگ پا یا سوهان از پوست زدود. پدیکوریست ها پینه ها را به صورت چاک چاک می بُرند و سپس تکه های آن را به روش حرفه ای از پوست برمی دارند.
پینه ها را می شود هم چنین با عوامل تجزیه کننده بافت های شاخی ( عوامل کراتولیتیک ) که حاوی اسید سالیسیلیک هستند از میان برداشت.

پینه (بافت). پینه یا کالوس بافت توموری گیاهی است که از سازمان یافتگی کمی برخوردار است که در زخم های بافت ها و اندامهای تمایز یافته به وجود می آید. نوع این سلولها از نوع سلولهای پارانشیمی بوده، که هنگامی که گیاه زخمی می شود در محل برش پینه تشکیل می شود و به نظر نوعی پاسخ مقاومتی از طرف گیاه برای ترمیم بافت های تخریب شده است. [ ۱]
روستای کالوس یکی از روستاهای استان کهگیلویه و بویراحمد است علت نامگذاری این روستا گیاه کالوسه در این روستا می باشد این روستا خیلی زیباست و گیاهان کوهی زیادی در آن می روید/زینب بدری/
بافت پینه ای ( کالوسی ) سالم و دارای رشد سریع پیش شرطی ضروری برای تراریزش گیاهان به کمک اگروباکتریوم می باشد. [ ۲]
با آغاز تشکیل پینه در محیط درون شیشه، فرایند تمایزیابی و تخصصی شدن یاخته های گیاه مادر معکوس شده و سلول های ریزنمونه تمایززدایی می شوند. فرایند تمایززدایی با تغییر در فعالیت متابولیکی، مصرف مواد ذخیره ای و تقسیم سریع سلولی آغاز می شود و منجر به تشکیل سلول های پارانشیمی غیر تخصصی و سازمان نیافته می شود. [ ۳]
بافت پینه از دیدگاه ظاهر عمومی و دیگر جنبه های فیزیکی گونه گونی زیادی دارد. این تنوع تحت تأثیر بافت والدی ریزنمونه، سن پینه و شرایط رشدی است. پینه ممکن است سفید، سبز یا به دلیل وجود رنگدانه های آنتوسیانین دارای رنگ های مختلفی باشد. سلول های پینه ممکن است فشردگی زیادی با هم نداشته و حالت سُست داشته باشند یا اینکه لیگنینی شده و حالت سفت و متراکم به خود بگیرند. افزون بر این پینه ممکن است جنین زا یا غیر جنین زا بوده، یعنی توانایی ایجاد جنین به طور خودبخود یا تحت شرایط مناسب را داشته باشد. [ ۳]