چاشته خور

لغت نامه دهخدا

چاشته خور. [ ت َ / ت ِ خوَرْ / خُرْ ] ( نف مرکب ) چاشت خور. کسی که یک یا دوبار مزه چیزی را چشیده و همیشه چشیدن آن طعم را انتظار و آرزو دارد. آنکه از کسی بهره مند شده و همواره پیرامون آن شخص گردد و توقع بهره مند شدن از او را دارد. و رجوع به چاشت خور و چاشنی خور و چشته خور شود.

فرهنگ فارسی

چاشت خور . کسیکه یک یا دوبار مز. چیزی را چشیده و همیشه چشیدن آن طعم را انتظار و آرزو دارد .

فرهنگ عمید

= چاشت خوار

پیشنهاد کاربران

بپرس