چاه کان

لغت نامه دهخدا

چاهکان. [ هََ ] ( اِخ ) مؤلف مرآت البلدان نویسد «مزرعه ای است از مزارع قدیم النسق قاینات که هوایش ییلاقی و آبش از قنات است ». ( از مرآت البلدان ج 4 ص 134 ).

پیشنهاد کاربران

بپرس