چراغعلی اعظمی سنگسری نویسنده و پژوهشگر ایرانی است. وی در سال ۱۳۰۳ در سنگسر به دنیا آمده و در سال ۱۳۸۱ وفات یافت. وی از سال ۱۳۲۶ در تهران مقیم شد، اعظمی دانش آموخته دانشگاه کمبریج در رشته زبان و ادبیات انگلیسی بود.
... [مشاهده متن کامل]
اعظمی سنگسری در موضوعات مختلف آثار مکتوب داشته است که مهم ترین آن ها درباب گله داری، باورهای عامیانه، جشن های ملی، گاه شماری سنگسری، بازی ها، موقعیت جغرافیایی و موضوعات دیگر سنگسر است که زادگاه او بوده. از برجسته ترین آثار وی دراین زمینه، واژه نامه سنگسری نام دارد که با همکاری «گرنات. ل ویندفوهر» زبان شناس مشهور آلمانی در سال ۱۳۵۱ توسط انتشارات «فرانکلین» و نشر «جیبی» با همکاری دانشگاه «میشیگان» منتشر شده است. مکمل این کتاب ۱۲ دفتر در دو مجلد در کتابی با عنوان «سنگسری وات وات» به معنای گفتگوی سنگسری است که در سال ۱۳۷۲ این دفاتر به فرهنگستان زبان ایران سپرده شد و از طرف فرهنگستان به تعداد ۱۵ نسخه تکثیر زیراکسی شد. در نهایت به علت کهولت سن او، این کتاب حروفچینی نشد. چون بازدید مجدد توسط اعظمی سنگسری مشکل بود، این کتاب تکثیر شده به کتابخانه های ایران شناسی در داخل و خارج از ایران فرستاده شد. کتاب دیگری نیز دراین زمینه نوشته و چاپ شده کتاب «تاریخ سنگسر» نام دارد که به طورخلاصه نکات مهم تاریخی سنگسر در آن گردآوری شده است، این کتاب حدود ۱۰۰ صفحه است و در سال ۱۳۷۱ چاپ شده و مطالب ذکر شده در آن در کلیات سنگسری آورده می شود.
آثار دیگر چراغعلی اعظمی سنگسری در موضوعات غیر از سنگسر ترجمه متون پهلوی و باستانی از قبیل: «از توسر تا زاد سپرم»، «خسرو کوآتان»، «زندوهومن سین»، «واژه های برابر پهلوی و سنگسری» و «واژه های مشکل پهلوی» است. در زمینه های تاریخی نیز آثاری مانند «کرونولوژی لشکرکشی های مسلمانان به شبه قاره هند» که در مجله ایران شناخت شماره ۷ به چاپ رسیده است، «پرستشگاه آرتازقره کلیسا» که به چاپ رسیده و «پیشینه ارتشتاری در ایران» که هنوز منتشر نشده است. این نویسنده در زمینه ستاره شناسی نیز مقالاتی دارد با عنوانهای «پندار ایرانیان باستان دربارهٔ خورشید، ماه و ستارگان»، «آغاز گردش سپهر به باور ایرانیان» و مقاله ای با عنوان آثار الباقیه و متون پهلوی که در نامواره دکتر محمد افشار جلد ششم به چاپ رسیده است. وی از سکه شناسان ایران بود و در این ارتباط مقالاتی در نشریات خارجی به چاپ رساند که می توان «تحولات سکه در ایران از دوره هخامنشی تا اوایل دوره اسلامی»، «سکه های طبرستان» و «۲۵ قرن سر گذشت سکه در ایران» را در آن ها مدنظر قرار داد. همچنین در ترجمه های کتیبه های ایرانی نیز فعال بوده است و تحقیقی مفصل در خصوص خاندان گاووارگان داشت و کتابی نیز با عنوان «گاووارگان پادوستیانی» در قبل ازانقلاب منتشر کرد.
... [مشاهده متن کامل]
اعظمی سنگسری در موضوعات مختلف آثار مکتوب داشته است که مهم ترین آن ها درباب گله داری، باورهای عامیانه، جشن های ملی، گاه شماری سنگسری، بازی ها، موقعیت جغرافیایی و موضوعات دیگر سنگسر است که زادگاه او بوده. از برجسته ترین آثار وی دراین زمینه، واژه نامه سنگسری نام دارد که با همکاری «گرنات. ل ویندفوهر» زبان شناس مشهور آلمانی در سال ۱۳۵۱ توسط انتشارات «فرانکلین» و نشر «جیبی» با همکاری دانشگاه «میشیگان» منتشر شده است. مکمل این کتاب ۱۲ دفتر در دو مجلد در کتابی با عنوان «سنگسری وات وات» به معنای گفتگوی سنگسری است که در سال ۱۳۷۲ این دفاتر به فرهنگستان زبان ایران سپرده شد و از طرف فرهنگستان به تعداد ۱۵ نسخه تکثیر زیراکسی شد. در نهایت به علت کهولت سن او، این کتاب حروفچینی نشد. چون بازدید مجدد توسط اعظمی سنگسری مشکل بود، این کتاب تکثیر شده به کتابخانه های ایران شناسی در داخل و خارج از ایران فرستاده شد. کتاب دیگری نیز دراین زمینه نوشته و چاپ شده کتاب «تاریخ سنگسر» نام دارد که به طورخلاصه نکات مهم تاریخی سنگسر در آن گردآوری شده است، این کتاب حدود ۱۰۰ صفحه است و در سال ۱۳۷۱ چاپ شده و مطالب ذکر شده در آن در کلیات سنگسری آورده می شود.
آثار دیگر چراغعلی اعظمی سنگسری در موضوعات غیر از سنگسر ترجمه متون پهلوی و باستانی از قبیل: «از توسر تا زاد سپرم»، «خسرو کوآتان»، «زندوهومن سین»، «واژه های برابر پهلوی و سنگسری» و «واژه های مشکل پهلوی» است. در زمینه های تاریخی نیز آثاری مانند «کرونولوژی لشکرکشی های مسلمانان به شبه قاره هند» که در مجله ایران شناخت شماره ۷ به چاپ رسیده است، «پرستشگاه آرتازقره کلیسا» که به چاپ رسیده و «پیشینه ارتشتاری در ایران» که هنوز منتشر نشده است. این نویسنده در زمینه ستاره شناسی نیز مقالاتی دارد با عنوانهای «پندار ایرانیان باستان دربارهٔ خورشید، ماه و ستارگان»، «آغاز گردش سپهر به باور ایرانیان» و مقاله ای با عنوان آثار الباقیه و متون پهلوی که در نامواره دکتر محمد افشار جلد ششم به چاپ رسیده است. وی از سکه شناسان ایران بود و در این ارتباط مقالاتی در نشریات خارجی به چاپ رساند که می توان «تحولات سکه در ایران از دوره هخامنشی تا اوایل دوره اسلامی»، «سکه های طبرستان» و «۲۵ قرن سر گذشت سکه در ایران» را در آن ها مدنظر قرار داد. همچنین در ترجمه های کتیبه های ایرانی نیز فعال بوده است و تحقیقی مفصل در خصوص خاندان گاووارگان داشت و کتابی نیز با عنوان «گاووارگان پادوستیانی» در قبل ازانقلاب منتشر کرد.
