چرخه کربن در آب کره. چرخهٔ کربن در آب کره به فعالیت های چرخه ای کربن در تمام آب ها، کلاهک های یخی و یخچال های طبیعی تعلق می گیرند. آب کره شامل ۳۶٬۰۰۰ تا ۳۸٬۰۰۰ گیگاتن کربن در شکل دی اکسید کربن حل شده، بی کربنات و ین کربنات می باشد؛ البته این مقدار فقط ۰٫۰۴۵ درصد از کربن موجود در جهان است.
شار یا جذب دی اکسید کربن در اقیانوس های جهان با حضور ویروس های گستردهٔ موجود در داخل آب تحت تاثیر قرار گرفته است، که بسیاری از گونه های باکتری ها را آلوده می کند. این مرگ و میر باکتریایی باعث دنباله ای از رویدادها می شود که منجر به تنفس بسیار زیادی از دی اکسید کربن شده و نقش اقیانوس ها را به عنوان یک سینک کربن بالا می برد. [ ۱]
دی اکسید کربن به دام افتاده در یخ ها در پروسهٔ سریع تبادل با اتمسفر شرکت ندارد. اقیانوس ها حاوی فعال ترین کربن در جهان هستند و حدود ۳۶٬۰۰۰ گیگاتن کربن را بیشتر به شکل ین بی کربنات در خود جای داده اند. [ ۲] لایه های سطحی اقیانوس ها دارای مقادیر زیادی از کربن آلی محلول است که به سرعت با جو رد و بدل می شوند. غلظت لایه های کربن حل شده معدنی ( دی آی سی[ پ ۱] ) در عمق حدود ۱۵ درصد بیشتر از لایهٔ سطحی است. [ ۳] دی آی سی در لایه های عمیق در دوره های زمانی طولانی تری ذخیره می شود. [ ۴] کربن از طریق گردش دماشوری در بین این دو لایه رد و بدل می شود.
راه های ورود کربن به اقیانوس ها عمدتاً انحلال دی اکسید کربن موجود در جو و تبدیل شدن به کربنات یا از طریق رودخانه ها به شکل کربن آلی محلول می باشد. کربن توسط موجودات زنده از طریق فتوسنتز به کربن آلی تبدیل می شود و می تواند در سراسر زنجیرهٔ مواد غذایی رد و بدل یا در اعماق اقیانوس رسوب شده و به لایه های غنی کربن به عنوان کربنات کلسیم رسوب بپیوندد. در این لایه برای دوره های بلند مدت باقی می ماند و در نهایت یا به عنوان رسوبات باقی می ماند یا به آب های سطحی از طریق گردش دماشوری بازمی گردد. [ ۴]
جذب اقیانوسی کربن دی اکسید یکی از مهم ترین انواع سلب کربن برای محدود کردن افزایش دی اکسید کربن توسط انسان در جو است. با این حال، این فرایند توسط تعدادی از عوامل خاص محدود شده است. از آنجا که نرخ انحلال کربن دی اکسید در اقیانوس به فرسایش سنگ ها در اثر هوا وابسته است و این فرآیند آهسته تر از نرخ کنونی انتشار گازهای گلخانه ای توسط انسان طول می کشد، جذب کربن دی اکسید در اقیانوس در آینده کاهش می یابد. [ ۲] جذب کربن دی اکسید همچنین باعث اسیدی تر شدن آب می شود که بیوسیستم های اقیانوس را تحت تاثیر قرار می دهد. نرخ پیش بینی شدهٔ افزایش اسیدیتهٔ اقیانوسی ممکن است ته نشینی بیولوژیکی کلسیم کربنات را آهسته تر کند، که نتیجهٔ آن کاهش ظرفیت اقیانوس برای جذب دی اکسید کربن است. [ ۵] [ ۶]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفشار یا جذب دی اکسید کربن در اقیانوس های جهان با حضور ویروس های گستردهٔ موجود در داخل آب تحت تاثیر قرار گرفته است، که بسیاری از گونه های باکتری ها را آلوده می کند. این مرگ و میر باکتریایی باعث دنباله ای از رویدادها می شود که منجر به تنفس بسیار زیادی از دی اکسید کربن شده و نقش اقیانوس ها را به عنوان یک سینک کربن بالا می برد. [ ۱]
دی اکسید کربن به دام افتاده در یخ ها در پروسهٔ سریع تبادل با اتمسفر شرکت ندارد. اقیانوس ها حاوی فعال ترین کربن در جهان هستند و حدود ۳۶٬۰۰۰ گیگاتن کربن را بیشتر به شکل ین بی کربنات در خود جای داده اند. [ ۲] لایه های سطحی اقیانوس ها دارای مقادیر زیادی از کربن آلی محلول است که به سرعت با جو رد و بدل می شوند. غلظت لایه های کربن حل شده معدنی ( دی آی سی[ پ ۱] ) در عمق حدود ۱۵ درصد بیشتر از لایهٔ سطحی است. [ ۳] دی آی سی در لایه های عمیق در دوره های زمانی طولانی تری ذخیره می شود. [ ۴] کربن از طریق گردش دماشوری در بین این دو لایه رد و بدل می شود.
راه های ورود کربن به اقیانوس ها عمدتاً انحلال دی اکسید کربن موجود در جو و تبدیل شدن به کربنات یا از طریق رودخانه ها به شکل کربن آلی محلول می باشد. کربن توسط موجودات زنده از طریق فتوسنتز به کربن آلی تبدیل می شود و می تواند در سراسر زنجیرهٔ مواد غذایی رد و بدل یا در اعماق اقیانوس رسوب شده و به لایه های غنی کربن به عنوان کربنات کلسیم رسوب بپیوندد. در این لایه برای دوره های بلند مدت باقی می ماند و در نهایت یا به عنوان رسوبات باقی می ماند یا به آب های سطحی از طریق گردش دماشوری بازمی گردد. [ ۴]
جذب اقیانوسی کربن دی اکسید یکی از مهم ترین انواع سلب کربن برای محدود کردن افزایش دی اکسید کربن توسط انسان در جو است. با این حال، این فرایند توسط تعدادی از عوامل خاص محدود شده است. از آنجا که نرخ انحلال کربن دی اکسید در اقیانوس به فرسایش سنگ ها در اثر هوا وابسته است و این فرآیند آهسته تر از نرخ کنونی انتشار گازهای گلخانه ای توسط انسان طول می کشد، جذب کربن دی اکسید در اقیانوس در آینده کاهش می یابد. [ ۲] جذب کربن دی اکسید همچنین باعث اسیدی تر شدن آب می شود که بیوسیستم های اقیانوس را تحت تاثیر قرار می دهد. نرخ پیش بینی شدهٔ افزایش اسیدیتهٔ اقیانوسی ممکن است ته نشینی بیولوژیکی کلسیم کربنات را آهسته تر کند، که نتیجهٔ آن کاهش ظرفیت اقیانوس برای جذب دی اکسید کربن است. [ ۵] [ ۶]
wiki: چرخه کربن در آب کره