چرخه کربن

دانشنامه عمومی

چرخهٔ کربن چرخه ای بیوژئوشیمی است که فرایند مداوم ترکیب و آزادسازی کربن و اکسیژن را در میان زیست کره، [ الف] خاک کره، [ ب] آب کره، [ پ] خاک سپهر، [ ت] و جو زمین[ ث] توصیف می کند و در آن انرژی و حرارت ذخیره و دفع می گردد. [ ۱] همراه با چرخهٔ نیتروژن و چرخهٔ آب، چرخهٔ کربن نیز شامل دنباله ای از رویدادها است که باعث برقراری زندگی روی زمین می شود. [ ۲] چرخهٔ کربن نقش بسیار مهمی بر اثر گلخانه ای و گرم شدن زمین دارد، از این رو آگاهی یافتن از عملکرد آن، دخالت انسان در آب و هوا را ممکن ساخته و برای اندازه گیری تأثیر آن و یافتن پاسخی مناسب برای آیندهٔ زمین امری کلیدی به شمار می رود. [ ۳]
کربن در طی چرخه اش به دو بخش سریع ( کوتاه مدت ) و کند ( درازمدت ) تقسیم می شود. چرخهٔ سریع کربن می تواند چند دقیقه تا چند سال را برگیرد؛ در مقابل آن چرخه کند کربن بازهٔ زمانی طولانی تری، چندین میلیون سال را دربردارد. تفاوت اصلی بین چرخه های کند و سریع کربن در نوع ذخیره سازی و مدت زمان آن است. چرخهٔ کربن برای اولین بار توسط جوزف پریستلی شیمیدان انگلیسی و آنتوان لاووازیه دانشمند فرانسوی کشف و توسط هامفری دیوی به عموم شناسانده شد. [ ۴]
از آغاز انقلاب صنعتی تاکنون، فعالیت های انسان چرخهٔ کربن را به طور مستقیم با اضافه کردن کربن به جو زمین تغییر بسیاری داده است. [ ۵] استفاده از سوخت های سنگواره ای، جنگل زدایی، تغییر پوشش زمین، آلودگی هوا و خسارت های گیاهی جزئی از این تغییرات هستند که تأثیر زیادی روی این چرخه گذاشته اند. غلظت کربن دی اکسید در جو زمین از سال ۲۰۰۰ تا ۲۰۰۹ به طور سالانه ۲ پی پی ام در حال افزایش بود[ ۶] و تا تاریخ اکتبر ۲۰۱۲[ بروزرسانی] به ۳۹۱ پی پی ام رسیده است. [ ۷] [ ۸] با توجه به نمودارهای سنجش، این غلظت پیش از انقلاب صنعتی کمتر از ۲۸۰ پی پی ام بود. [ ۹] دی اکسید کربن موجود در اتمسفر تا سال ۲۰۲۰ حدود ۵۲ درصد نسبت به سطوح پیش صنعتی افزایش یافته است و باعث گرم شدن بیشتر اتمسفر و سطح زمین توسط خورشید شده است. [ ۱۰] [ ۱۱] افزایش دی اکسید کربن همچنین میزان اسیدی سطح اقیانوس را به دلیل دی اکسید کربن محلول، کربنیک اسید و سایر ترکیبات حدود ۳۰ درصد افزایش داده است و اساساً شیمی اقیانوس را تغییر می دهد. [ ۱۲] [ ۱۳] اکثر کربن فسیلی تنها در نیم قرن گذشته استخراج شده است و نرخ آن به سرعت در حال افزایش است که به تغییرات آب و هوایی ناشی از انسان کمک می کند. [ ۱۴] سازمان جهانی دیده بان جو[ ج] در سال ۱۹۶۰ میلادی سازمان جهانی دیده بان جو[ چ] به منظور همین نگرانی ها و کنترل جو زمین با هدف «مشاهدهٔ ترکیبات شیمیایی و خصوصیات فیزیکی جو زمین در مقیاس های جهانی و منطقه ای» تأسیس گردید که توسط سازمان جهانی هواشناسی و سازمان ملل متحد برنامه ریزی و پشتیبانی می شود. [ ۱۵]
عکس چرخه کربنعکس چرخه کربنعکس چرخه کربنعکس چرخه کربن
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

دانشنامه آزاد فارسی

چرخۀ کربن (carbon cycle)
چرخه ای که کربن طی می کند و در طبیعت بازیافت می شود. دی اکسید کربن حاصل از تنفس موجودات زنده در جو رها می شود، گیاهان و ارگانیسم هایی مانند دیاتومه ها و تک سلولی هایی مانند پلانکتون اقیانوسی آن را جذب و طی فرآیند فتوسنتز به کربوهیدرات ها تبدیل می کنند. اکسیژنِ تولیدی این کربوهیدرات ها دوباره در جو آزاد می شود. کربنی که این موجودات ذخیره می کنند به صورت های گوناگون دوباره به چرخه برمی گردد. در ساده ترین چرخه، جانوری گیاهی را می خورد و کربن، به بدن جانور منتقل می شود. کربن از تجزیه مواد گیاهی فاسدشده و سوختن سوخت های فسیلی، مانند زغال سنگ، نیز آزاد می شود. اقیانوس ها ۲۵ تا ۴۰ درصد کل دی اکسید کربن آزادشده در جو را جذب می کنند. امروزه براثر افزایش مصرف سوخت های فسیلی و وقوع آتش سوزی در بخش وسیعی از جنگل های مناطق گرمسیری، میزان دی اکسید کربنِ جو زمین افزایش یافته و در چرخۀ کربن اختلال به وجود آمده است. این اختلال احتمالاً بر اثر گلخانه ای نیز مؤثر است. چرخۀ کربن برای ادامۀ حیات ضروری است، زیرا مقدار کربن در زمین و اتمسفر آن محدود است. کربن دایماً بازیافت می شود تا حیات برقرار بماند. مواد شیمیایی دیگری که برای ادامۀ حیات ضروری اند عبارت اند از نیتروژن، گوگرد، و فسفر. این مواد نیز در چرخه های طبیعی بازیابی می شوند.

چرخه کربن (اخترفیزیک). چرخۀ کربُن (اخترفیزیک)(carbon cycle)
در اخترفیزیک، رشته ای از واکنش های گداخت هسته ای. در این رشته، چهار اتم هیدروژن با میانجی گری و کمک اتم های کربن به یک اتم هلیوم تبدیل می شوند و مقداری انرژی نیز طی فرآیند آزاد می شود. در ستاره های معمولی با جرمی بیشتر از۱.۵ برابر جرم خورشید، چرخۀ کربن را چشمۀ اصلی تولید انرژی می دانند. این رشته واکنش ها را، به سبب دخالت نیتروژن و اکسیژن در آن ها، گاهی چرخۀ کربن ـ نیتروژن ـ اکسیژن (چرخۀ CNO) نیز می نامند.

پیشنهاد کاربران

بپرس