چشمه ها در اسطوره شناسی

دانشنامه عمومی

چشمه ها در اسطوره شناسی به بررسی چشمه های می پردازد که از زمان های کهن نماد مورد علاقه مردم بوده اند و وارد در اسطوره شناسی آن ها شده اند.
از آنجا که آب همواره مظهر پاکی بوده است، ایرانیان نیز این عنصر را مقدس و گرامی داشته اند. در میان عناصر چهارگانه، آب پس از آتش گرامی ترین عنصر در اساطیر ایرانی آورده شده است و ایزد ناهید، آناهیتا را به نگهبانی آن برگزیده اند. ده ها جشن، مراسم و آیین مانند جشن آبریزان، مراسم باران خواهی، پاشیدن آب پشت سر مسافر و… از روزگاران کهن بر جا مانده و هنوز متداول است. این نگرش در مذاهب و باورهای ساکنان ایران نیز تأثیر گذاشته است.
چشمه آناهیتا و چشمه غسلان از مکان های مقدس یارسان است که در نزدیکی مقبره بابایادگار قرار دارد و آبی زلال و شفاف دارد که به روایتی هزاران سال است که از دل کوه می جوشد.
بنابراین تاریخ این مسلک به هزاران سال قبل برمی گردد و شباهت ها و نزدیکی هایی به دین زرتشت، مسیحیت، یهودیت، بودائیسم، میترائیسم و مانویت دارد که بعضاً صبغهٔ اسلامی به آن داده شده که البته با اصول بنیادی اسلام هیچ تناقضی ندارد.
هفت تنان در مسلک یارسان بسیار شبیه به امشاسپندان یا فرشتگان در کیش زرتشتی می باشد، همچنین مراسم روزه داری اهل یارسان شباهت زیادی به روزه های موجود در بین یهودی ها دارد که به حوادث معینی که مربوط به افراد و پیشوایان آن ها بوده، وضع گردیده است. چنانچه نقل می شود که سلطان اسحاق و یارانش سه شبانه روز در غاری به نام مرنو، واقع در کوه شندر در مرز ایران و عراق در استان کرمانشاه، بدون آب و غذا در محاصره دشمنان بودند که پس از آن فاتح و پیروز شدند و این سه روز روزه را «روزه مرنو» می نامند. به روایت دیگری شاه خوشین، سلطان اسحاق و بابایادگار از طریق بکرزایی به دنیا آمده که در واقع نحوه تولد ایشان را مانند حضرت مسیح دانسته اند.
نوشیدن آب از چشمه مقدس آناهیتا و غسلان، که در نزدیکی آرامگاه بابایادگار بوده و جزو بناهای مقدس به شمار می روند، تشریفات برای نذر و نیازهای اهل این مسلک که با تقدیس آب و نان و زانو زدن و شال بستن همراه می باشد، نمودهایی از آیین مهرپرستان و زرتشتی ها در این مسلک است. مقدس خواندن بعضی غارها و چشمه سارها و نیز میوه هایی ماند انار، بادام، جوز، زیتون، به و سیب در ادیان مختلف مسبوق به سابقه است.
چشمه و آبشار شوی در اندیمشک اهالی منطقه اعتقاد بسیاری به آب «شوی» داشته و آن را مقدس می دانند گفته شده که تا دهه های پیش که پای آدمهای مختلف به اینجا باز نشده بود، آب آبشار کرامات بسیار داشت و اگر زنی نازا از صمیم قلب آرزویش را می گفته و در آب جاری آن غسل می کرد، خداوند خواسته اش را اجابت می نمود و با عطای فرزندی به زندگیش برکت می داد*، اما درسال های اخیر با سست شدن اعتقاد مردم آب چشمه خاصیت ش را از دست داده است. اهالی روستای شوی از طایفه «شوینی» ایل چهارلنگ بختیاری هستند اعتقادات خاص خود را دارند از جمله آنکه از خوردن گوشت گاو پرهیز می کنند و برای طبیعت احترامی خاص قایلند.
عکس چشمه ها در اسطوره شناسی
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس