چنبر جهاندن

لغت نامه دهخدا

چنبر جهاندن. [ چَم ْ ب َ ج َ دَ ] ( مص مرکب )نیزه گردانیدن. || بعضی نوشته اند که مراد، گرداگرد حریف اسب دواندن است. ( آنندراج ) ( غیاث ).

پیشنهاد کاربران

بپرس