ژنتیک میتوکندریایی انسانی

دانشنامه عمومی

ژنتیک میتوکندریایی انسانی ( انگلیسی: Human mitochondrial genetics ) مطالعهٔ ژنتیک دی ان ای میتوکندریایی انسانی ( دی ان ای موجود در میتوکندری انسان ) است. ژنوم میتوکندریایی انسانی تمامیت اطلاعات موروثی موجود در میتوکندریای انسان است. میتوکندری ها ساختارهای کوچکی در سلول ها هستند که برای استفادهٔ سلول انرژی تولید می کنند، و به این دلیل به آنها «نیروگاه های» سلول گفته می شود.
دی ان ای میتوکندریایی ( mtDNA ) از طریق دی ان ای هسته ای ( nDNA ) منتقل نمی شود. در انسان ها، مانند بیشتر ارگانیسم های چندسلولی، دی ان ای میتوکندریایی تنها از طریق تخمک مادر به ارث می رسد. به هرروی، نظریه های وجود دارد مبنی بر این که انتقال پدری mtDNA در انسان ها ممکن است در شرایط خاصی به وقوع بپیوندد. [ ۱]
به ارث رسیدن میتوکندریایی بدین ترتیب غیر مندلی است، چنان که در قوانین مندل فرض بر این است که نیمی از محتوای ژنتیکی یک تخمک بارور ( یاخته تخم ) مشتق از هر والد است.
هشتاد درصد کدهای دی ان ای میتوکندریایی رمز ژنتیکی برای آر ان ای میتوکندریایی هستند، و بدین ترتیب بیشتر موتاسیون های دی ان ای میتوکندریایی منجر به مشکلات کارکردی می شوند که ممکن است خود را در اختلالات ماهیچه ای ( میوپاتی ) نشان دهد.
عکس ژنتیک میتوکندریایی انسانی
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس