کابالا

از دیدگاه امروز یک فرم یا شکل دیگر هم قابل تئمل ( تامل ) و تصور می باشد، یعنی منشور شش ضلعی و هشت سطحی مربع مانند خانه یا حجره های روی شانه های مومی در کندوی زنبور عسل.
در این زمینه حقیقت ژرف و ماورائی که منجمین و کیهان شناسان برجسته تاکنون به آن دست نیافته اند این است که این جهان تنها دارای محتوای در حال انبساط نمی باشد بلکه دارای ظرف نگهدارنده محتوا هم هست یعنی مکان و بیمکانی مطلق روی همدیگر با لحظه جاودانه حال یعنی نوسانگر زمان و بیزمانی مطلق روی همدیگر به عنوان بعد چهارم فضای هندسی سه بعدی یعنی مکان و بیمکانی مطلق روی همدیگر به عنوان ظرف ثابت و پایدار نگاهدارنده محتوا. هرکدام از گیتی ها یا کیهان ها و یا جهان های متناهی و مساوی و موازی و بیشمار بهمین سان از ابعاد فراوان و بیکران خداوند متعال آفریده شده اند. هرکدام از آنها هم دارای محتوا و هم دارای ظرف نگهدارنده محتوا می باشند.
البته خدای حقیقی و واقعی و مطلق و بیکران از دیدگاه علمی و نه خدای آئینی و دینی که فقط یک لفظ یا واژه و یا کلمه بر زبان و در ادبیات و یک مقوله یا مفهوم و ایده انتزاعی در فهم و عقل انسان از باستان تاکنون بیش نبوده و نمی باشد.
لحظه حال یعنی نوسانگر دو قطبی زمان و بیزمانی مطلق عظیم ترین نیروی موجود در طبیعت و کیهان می باشد و دو نقش و وظیفه اصلی و عمده را عهده دار است ؛ یکی رقم زدن طول عمر موجودات و کیهان و دیگری سوق یا حرکت دادن محتوای کیهان لحظه به لحظه و بدون وقفه و بطور خستگی ناپذیر بسوی آینده و وقوع مه بانگ بعدی . لحظه جاودانه حال را می توان یکی از تجلیات قدرت مطلق و بیکران خداوند متعال علمی ( و نه آئینی - دینی - آتئیستی ) در هرکدام از جهان ها دانست. چیزی که ساعت ها به ما نشان می دهند خود زمان و بیزمانی مطلق نمی باشد بلکه تقسیم بندی قراردادی طول شبانه روز به ساعت و دقیقه و ثانیه و اجزای ثانیه.
نتیجه کلی :
داستان یا افسانه آفرینش جهان و موجودات کثیر و فراوان و گوناگون غیر زنده نباتی و حیوانی و انسانی باید از نو سروده شود و این بار به زبان و روش علمی. در همین زمینه و در این ارتباط، دو داستان بنیادی و مشترک ادیان به اصطلاح توحیدی - ابراهیمی یعنی یهودیت و مسیحیت و اسلام، یکی آفرینش شش روزه جهان و دیگری بابا آدم و ننه حوای موسا و ایسا و محمّد ، مطمئنن و یقینن و بدون هیچگونه شک و شبهه و تردید دو افسانه تخیلی و توهمی بیش نمی باشند و محتوای آنها از طرف خداوند متعال و در قالب وحی به گوش سر سرایندگان آنها ابلاغ نگردیده است. پیروی از یک آئین و دین و مذهب و ایدئولوژی و فرقه و حلقه خاص و ویژه و حفاظت و نگهداری و دفاع های سرسختانه و جانبازانه از آن در میدان رقابت با آئین ها و ادیان و مذاهب و ایدئولوژی ها و فرقه ها و حلقه های دیگر و حفظ و نگهداری یوغ سنگین یا سبک شریعت آن بر روی سر و گردن و دوش و گرده پیروان چشم و گوش بسته و صادق و موئمن و نیک پندار نیک گفتار و نیک کردار هرگز و هیچگاه به معنای دوست داشتن حقیقت و حقانیت ؛ انسان و انسانیت؛ خداوند و الوهیت و اخلاق و عدالت و آزادی نبوده و نمی باشد بلکه فقط و فقط زنده نگاه داشتن نام و نشان و اثر بنیانگذار آن آئین و دین و مذهب و ایدئولوژی و فرقه و حلقه در ذهن و زبان و خط انسان بخصوص پیروان و در حافظه یا خاطره تاریخ تا به قیامت.
Khoda : 1181541
یا
AAHAEDA یا Ehdaaaa : اهداءءء
یعنی محتوای این کامنت کوتاه یا پیامک یک هدیه آسمانی خدمت انسان می باشد البته از دیدگاه بازی کابالیستی خود این حقیر.

در نوع دوم تحت عنوان " گچ پژ " تعداد حروف ۳۲ تا و حرف اول حرف الف باشد. در این بازی تعداد صِوَر هشت خواهند بود به شکل : ابپت ▪ شجچح ▪ خدذر ▪ زژ سش ▪ صضطظ ▪ عغفق ▪ کگلم ▪ نوهی.
در هردو بازی علامت همزه ( ء ) مثال حروف آ و ا معادل و متناظر با عدد یک محسوب می شود و علائم صدائی یا واکه های چهارگانه از قبیل فتحه و کسره و ضمه و سکون، معادل و شکل عددی نخواهند داشت. از طرفی دیگر در این دو بازی به اعداد بزرگتر از ۳۲ و ۳۳ و جدول کشیدن و بخاطر سپردن آنها هیچگونه نیازی نخواهد بود. هر حکیم و عارف اشراقی و دانش آموزی که بتواند اعداد را از یک تا ۳۲ و تا ۳۳ با انگشتان دست یا پایش بشمارد، میتواند این بازی را به سهولت انجام دهد. بطور مثال اگر بخواهد میتواند تصاویر حروفی نام و نام خانوادگی خودرا یک بار در بازی نوع اول و بار دیگر در بازی نوع دوم به تصویر عددی تبدیل نماید و آنها را باهم مقایسه نماید. خود عنوان های آ گچپژ و گچپژ از چهار حروفی ساخته شده اند که در زبان عربی وجود ندارند بلکه در زبان فارسی . در ادامه یک مثال کاربردی را با هم مشاهده می کنیم : تصویر عددی کلمه الله در این دو نوع بازی نوین ( فارسی - ایرانی - اشراقی ) چگونه می باشد؟
الف - در بازی نوع 《 آ گچ پژ 》 که آ حرف اول و تعداد حروف الفبا ۳۳ تامی باشند. در قدم اول یا مرحله مقدماتی، واژه الله را به شکل ال اله تفکیک می نمائیم. حال دو الف و دو لام و یک ه داریم. تصاویر عددی معادل و متناظر این حروف به ترتیب به شکل ۲ و ۲۸ و ۲ و ۲۸ و ۳۲ و جمع آنها برابر با ۹۲ می باشد. عدد ۹۲ دارای نیم زوج عددی و غیبی خاص و ویژه خویش می باشد که تصویر آن از طریق جابجائی ارقام این عدد میتواند به شکل ۲۹ به ظهور برسد. تقریبا شبیه تصویر آئینه ای که در آن جای چپ و راست عوض می شوند. در این زمینه و رابطه شاید خوانندگان گرامی بیشتر از من به حروف مقطعه قرآن مجید مطلع باشند که در آغاز ۲۹ سوره پس از عبارت بسم الله الرحمن الرحیم آمده اند و نه یک سوره بیشتر و نه یک سوره کمتر. تعداد آن حروف بدون تکرار ۱۴ تا و بصورت تکراری ۷۸ تا می باشند. مفسرین برجسته تاکنون نتوانسته اند راز ها و اسرار پنهانی و نهفته در پشت این حروف و اعداد ۱۴ و ۲۹ و ۷۸ را کشف نمایند و آنها را به شهود برسانند.
ب - در بازی نوع دوم یعنی 《 گچ پژ 》 که در آن حرف الف معادل عدد یک و تعداد حروف آن ۳۲ تا می باشند، واژه الله بصورت تفکیک شده ال اله دارای تصویر عددی به شکل و ترتیب زیر می باشد :
۱ و ۲۷ و ۱ و ۲۷ و ۳۱ که جمع آنها برابر با عدد ۸۷ خواهد بود. درست مثل عدد ۹۲ ، عدد ۷۸ هم دارای نیم زوج عددی خاص و ویژه خویش می باشد یعنی ۷۸.
در پایان امیدوارم که سر خوانندگان گرامی را بدرد نیاورده باشم و اگر مایل بودند و دوست داشتند می توانند در همین سایت ارزشمند از طریق گوگل به حروف مقطعه و حروف مقطعه قرآن مراجعه نمایند و در آنجا با بینش و باور و نطریه فردی و شخصی این این حقیر ناچیز را در پیرامون راز ها و اسرار ژرف نهفته و پنهانی در پشت تصاویر عددی اعداد ۱۴ و ۱۹ و ۲۹ و ۷۸ در کامنت های مختلف با نام های استعاری؛ شوری ؛ شیوازی ؛ آبی جد ؛ آبیجد و حاج مشتی کربلایی قمی نجف آبادی طوسی سبزه واری مکی و مدینتی دام و تله اش البرکاتُ و المحفوظ باد، مراجعه نمایند. قندی اولین لقبی است که مادرم در سنین کودکی ( سه یا چهار ساله ) به این حقیر اهداء نموده است. و آنهم به این دلیل که گویا من در آن سنین بطور خفیف دارای لکنت زبان بوده باشم که بحمد الله یا خدای خودمان بر طبق روایت شاهدین، پس از دریافت آن لقب شیرین ( قندی ) گویا بطور معجزه آسا ، آن شبح لکنت زبانی یکشبه از زبانم محو شده باشد. ها ها ها

وبعداز ارتحال؛ سازمان وکمیته مخفی ( سرّی ) تشکیل دادن بنام ( کابالیزم ) که عبری کلمت
فراموسونری. در قرن 18 اطلاعات از این کمیته مخوف درز کرد وکتاب تلمود لو رفت. وشعار این کمیته "دور از هم، أمّا با هم" هست. عقاید قوی دارند برای وحدتشان وتسلّط بر دیگران .
God: مذکر خدا؛ برای خدایان مذکر ( اسم جنّ ها و خدایان تخیّل بشراست ) .
Goddess: مؤنّث خدا؛ برای خدایان مؤنث.
( god ) از ( goad ) که ازافعال شیطان "یحث علی الشر"و ( goat ) که از مظاهر ونشانه’ ابلیس.
اللهُ الأحد الصمد نه مذکر نه مؤنث ؛ وتنهاترین آفریدگار جهان است؛ وهیچ ترجمه وتفسیر نداره.
همانگونه که آلمانی ها از �Gott� و فرانسوی ها از �Dieu" :دیو ( عفریت ) پرستند وجاگزین "الله" شداند. "بَلْ کانُوا یَعْبُدُونَ الْجِنَّ أَکْثَرُهُمْ بِهِمْ مُؤْمِنُونَ"
کابلا در طول تاریخ ونفوذ مخفیانه بین مردم وبابرنامه دقیق برای تلاش بر استعباد مردم ( به کار گیری مردم برای خدمتشان بطور ناآگاهانه ) وپرورش " Human" برنامه ریزی مدام ومستمر 24 ساعته میپردازد. وبرای اینکار باید اوّل از پرستش "الله الأحد الصمد" دور کنند؛ وموفّق شدند.

در هم آمیختند و دینی جعلی امروز یهود را به وجود آوردند . روح جادوگری چنان در ذهن و تفکر یهودی رخنه کرده بود که آنها حتی به پیامبر با چشم پیشگو و غیب گو می نگریستند تا فرستاده ی خدا. علم پیشگویی یک پیامبر در نزد یهود به پیغمبری او می چربید . آنها ارزش پیامبر را در پیشگویی و غیبگویی اش بیشتر از پیامبری و فرستاده بودنش از طرف خدا می دانستند . لقب پیشگو و غیب گو را به پیامبران یهودیان داده اند. در نزد یهود پیامبر یعنی prophet پیشگو و غیب گو . پیامبر در نزد مسلمانان معنایش غیر از آن است که یهود به آن اعتقاد دارد . کابالا در مفهوم ساده یعنی کمک گرفتن از شیاطین برای پی بردن به اسرار خلقت حتی اسرار خداوند و آینده نگری به هر قیمتی .

نوشته شده توسط دو پیامبر قوم یهود با نام های Ezechiel ( تلفظ آلمانی : اِزِ خِیِل ) و Daniel ( دانیِل ) مرتبط میگردد. کتاب zohar ( ظُهَر ) توسط یک نفر به نام شیمون بن جوخای ( schimon ben Jochei ) در اوایل قرن سوم میلادی ( حدود 220 ) نوشته شده و جمع آوری کلیه نقل و قول ها و متن هایی است که ظرف دویست سال در زمینه تصوف و عرفان سروده و نوشته شده اند. Zohar به زبان عبری به معنای تابش و در خشش و به زبان عربی و فارسی مترادف و هم معنی با کلمات ظهور، تجلی و پیدایش میباشد. طبق نظر پژوهشگران در آن اثر وجود خداوند ( en sof یا اِن سوف )
و منشاء و ساختار جهان، طبیعت و روان، رستگاری و سعادت، رابطه بین اِگو ( کلمه رومی ego یا خود ظاهری )
با تاریکی و ظلمت ، رابطه خود حقیقی با خداوند و رابطه بین انرژی کیهانی و افراد انسانی از دیدگاه عرفانی مورد ملاحظه قرار گرفته است. میگویند این کتاب پنج جلد دارد و از قرن سیزدهم به بعد در شمال اسپانیا و جنوب فرانسه دوباره در دست مطالعه و پژوهش یهودیان اروپایی قرار گرفته است. چنین افرادی خودرا
Maqbunim می نامیده اند. تلفظ این کلمه مَکبونیم و به معنای پذیرفته شدگان است که به احتمال زیاد مترادف واژه عربی - فارسی " مقبولین " می باشد.
بعضی از عارفان قوم یهود بر این باور بوده اند که پایه و اساس یا خمیر مایه کائنات از حروف و اعداد ساخته شده است و لذا بازی با حروف و اعداد را در سنت عرفانی خود جای داده و سعی کرده اند از این طریق به راز های خلقت پی به برند. مثال :
خداوند به زبان انگلیسی بصورت God ( گاد ) و به زبان آلمانی Gott ( گاُت ) و در این دو زبان الله بصورت Allah نوشته و تلفظ میشوند. این کلمات را میتوان در قالب اعداد در آورد. God برابر با 7154 و Gott برابر با
7152020 و Allah برابر با 1121218 .
این اعداد را میتوان به دو صورت به اعداد کوچکتری تبدیل کرد، یکی از طریق جمع ارقام و دیگری از طریق جمع اعداد.
7154 از راه اول برابر با جمع ارقام هفت و یک و پنج و چهار که مساوی عدد 17 میباشد و از راه دوم جمع اعداد هفت و پانزده و چهار که برابر خواهد بود با عدد 26 .
همین روش را میتوان روی Gott و Allah اعمال نمود.
جمع رقمی 7152020 برابر با عدد 17 و جمع عددی آن مساوی عدد 62 .
به همین ترتیب ، جمع رقمی 1121218 برابر عدد 16 و جمع عددی آن برابر با عدد 34.
حال جمعِ جمع های رقمی God و Gott که هرکدام برابر با عدد 17 بود، روی هم برابر با عدد 34 که مساوی است با جمع عددی Allah.
همچنین جمع های عددی God و Gott ( گاد و گاُت ) یکی عدد 26 و دیگری عدد 62 بود که به زبان تمثیل تصویر آئینه ای همدیگرند و جمع هردوی آنها برابر با عدد 88 و جمع رقمی هردوی آنها هر کدام مساوی عدد 8.
حال اگر حال و حوصله داشته باشیم و دو عدد 8 را با هم جمع کنیم، آنگاه متوجه میشویم که این جمع برابر با عدد 16 خواهد بود که برابر است با جمع رقمی Allah که عدد شانزده بود. نتیجه اینکه Allah به تنهایی در هر دو حالت برابر است با God باضافه Gott.
این الفاظ توسط انسان در زبان های مختلف خویش برای نامگذاری خداوند انتخاب شده اند، گاهی اوقات از خودم می پرسم که آیا این انتخابات توسط خواست و اراده آزاد و اختیار خود انسان صورت گرفته است و تصادفی، یا اینکه ضرورتا باید چنین انتخاب می شده اند که این تساوی های عددی هم برقرار باشد.
این محاسبه را میتوان یک شوخی عارفانه علمی بین عارفان شریف و ارجمند و بزرگوار یهودی و مسیحی و مسلمان پنداشت.

این ادعا نه تنها نپذیرفتنی است بلکه برای تصوف یهودی، به عنوان یک مکتب مستقل فکری، پیشینه جدّی نمی توان یافت. مشارکت یهودیان در نحله های فکری رازآمیز و عرفانی به فیلو اسکندرانی در اوایل سده اوّل میلادی می رسد. ولی فیلو واضع مکتب جدید فکری نبود و کار او را باید به ارائه اندیشه های دینی یهود در قالب فلسفه یونانی و فرهنگ هلنی محدود دانست. به عبارت دیگر، فیلو بیشتر یک متفکر هلنی است تا یهودی. در دوران اسلامی نیز چنین است. نحله های فکری گسترده عرفانی - رازآمیز که در فضای فرهنگ اسلامی پدید شد بر یهودیان نیز تأثیر گذارد و برخی متفکرین یهودی آشنا با مباحث عرفانی پدید شدند که مهم ترین آنان ابویوسف یعقوب بن اسحاق القرقسانی ( سده چهارم هجری/ دهم میلادی ) است. قرقسانی، ساکن بغداد، از متفکرین و نویسندگان برجسته قرائی[17] است و به یهودیت تلمودی تعلق ندارد. دو کتاب اصلی او، کتاب الانوار و المراقب و کتاب الریاض و الحدایق، نیز به زبان عربی است. [18]
اوج تولید فکری یهودیان در عرصه اندیشه عرفانی در دوران پیش از کابالا، دو رساله سِفر یصیرا ( آفرینش نامه ) [19] و سِفر بهیرا ( روشنایی ‏نامه ) [20] است. این دو رساله را باید تلاشی دانست برای ارائه عقاید دینی - سیاسی یهود در قالب مفاهیم عرفانی رایج در دنیای اسلام. بدینسان، مفاهیمی چون «نور»، «سلوک»، «تجلی»، «جدایی»، «وصل» و غیره به یهودیت راه یافت؛ نخستین تجلی نور در کوه طور بر موسی ( ع ) است و سپس داوود، نماد نور الهی، به حامل آن در دنیای زمینی و «شخینا»، [21] تجلی روحانی داوود، به حامل آن در دنیای ماوراء زمینی بدل می شود. این همان اسطوره سیاسی «خاندان داوود» است که اینک جامه رازآمیز پوشیده است. این میراث نه چندان غنی، که «قباله» ( کابالا ) خوانده می شد، در سده سیزدهم میلادی به پیدایش تصوف یهودی انجامید. تا زمان فوق، قباله ( کابالا ) واژه ای عام بود و مصداقی مشخص نداشت. نه کتابی به این نام در کار بود نه مکتبی جدّی از عرفان یهودی. از زمان تدوین کتاب ظهر، در اواخر سده سیزدهم میلادی، واژه «قباله» ( کابالا ) به طور عمده به این کتاب اطلاق شد و پیروان این مکتب جدید «کابالیست» نام گرفتند.
کابالا، تصوف یهودی، نیز به شدت متأثر از فرهنگ اسلامی است و حتی بسیاری از مفاهیم آن شکل عبری مفاهیم رایج در فلسفه و عرفان اسلامی است. درواقع، اندیشه پردازان مکتب کابالا، به دلیل زندگی در فضای فرهنگ اسلامی و آشنایی با زبان عربی، به اقتباس از متون مفصل عرفان اسلامی دست زدند و با تأویل های خود به آن روح و صبغه یهودی دادند. این کاری است که یهودیان در شاخه های متنوع علم و دانش انجام دادند. برای نمونه، باید به مفاهیم «هوخمه»[22] ( حکمت ) ، «کدِش»[23] ( قدس ) ، «نِفِش»[24] ( نفس ) ، «نِفِش مدبرت»[25] ( نفس مدبره ) ، «نِفِش سیخلت»[26] ( نفس عاقله ) ، «نِفِش حی»[27] ( نفس حیات بخش ) ، «روح»[28] و غیره در کابالا اشاره کرد. مکتب کابالا نیز به دو بخش «حکمت نظری»[29] و «حکمت عملی»[30] تقسیم می شود. در تصوف کابالا بحث های مفصلی درباره خداوند و خلقت وجود دارد که مشابه عرفان اسلامی است به ‏ویژه در تأکید فراوان آن بر مفهوم «نور» و مراحل تجلی آن. آنچه از زاویه تحلیل سیاسی حائز اهمیت است، «شیطان شناسی»[31] و «پیام مسیحایی»[32] این مکتب است و دقیقاً این مفاهیم است که کابالا را به عنوان یک ایدئولوژی سیاسی معنادار می کند.