کابوی

به گله بان های سنتی کشورهای آمریکای شمالی کابوی یا کاوبوی ( به انگلیسی: Cowboy ) یا گاوچران گفته می شود. [ ۱] کابوی ها در دامداری ها به پرورش دام کمک می کنند و بسیاری از امور مربوط به دامداری را نیز انجام می دهند. جامعه تاریخی گاوچران های آمریکا که در اواخر سده نوزدهم شکل گرفت در اصل شاخه ای بود از سنت گاوچران های مکزیکی معروف به واکوئرو. کابوهای آمریکایی و سبک زندگی آن ها بعدها مورد توجه بسیار قرار گرفت و دستمایه داستان ها و فیلم های زیادی شد.
بررسی ها نشان می دهد بیشتر کابوی های آمریکای شمالی از سفیدپوستان انگلیسی زبان بودند و حدود ۱۵ درصد از کابوی های آمریکا نیز سیاه پوست و ۱۵ درصد مکزیکی بودند. کابویان را امروزه می توان در برخی کشورهای آمریکای جنوبی و استرالیا نیز دید.
دوران اصلی کابوی ها از سال ۱۸۶۷ تا دهه ۱۸۸۰ میلادی بود. این دوران با فعالیت جمع آوری دام[ ۲] و رساندن این چارپایان از دشت های تگزاس به خط آهن شمال آمریکا برای فروش آغاز شد و پس از حصاربندی مسیرهای گله رانی، گسترش خطوط راه آهن و چندین سال توفان و سرما که بسیاری از دام ها را کشت به پایان رسید.
از ورزش های کابویان می توان به رودیو اشاره کرد. [ ۳] در میان کابویان و مردمان این فرهنگ نیز موسیقی کانتری دارای محبوبیت خاصی و معروفی است.
علفزارهای گسترده تگزاس و میانه آمریکای شمالی از دوران باستان چراگاه های بسیار خوبی برای بوفالوها بودند.
پیشینه گله بانی به سبک کابوی ها به اسپانیا و مهاجران اولیه اروپایی در آمریکا بازمی گردد. اسپانیایی ها در سال ۱۵۲۱ گاوهایی را با خود به این نواحی آوردند که این گاوها به مرور در دشت های تکزاس پراکنده شده و نسل گاو شاخ دراز از آن ها به وجود آمد.
به مرور شمار گاوها و رمه های آنها در این نواحی بیش از مقدار مورد نیاز ساکنان شد و با کشیده شدن راه آهن در دهه ۱۸۷۰ در مناطق شمالی به ویژه کانزاس، دامداران تگزاسی به فکر رساندن گاو و گوسفندهای خود به این خطوط راه آهن و ارسال آن ها برای فروش در شهرهای شمال شرق آمریکا افتادند.
جمع آوری رمه ها و رساندن گله های بزرگ دام از تگزاس به کانزاس ( جنوب به شمال ) تبدیل به کار اصلی کابوی ها شد و سبک زندگی و ماجراهای آن ها را رقم زد. این گله رانی ها از جنوب به شمال معمولاً دو تا سه ماه به درازا می انجامید و طی این مدت کابوی ها زندگی دشوار، تنها و پر گرد و خاکی را تحمل می کردند. گاوچران های غرب آمریکا در این گله رانی ها با خطراتی چون رم کردن دسته جمعی گاوها، مارهای زنگی، حمله سرخ پوست ها، و شبیخون دزدان گله روبه رو بودند.