کاربید

دانشنامه عمومی

کاربید ( انگلیسی: Carbide ) به یک ترکیب شیمیایی گفته می شود که از کربن و یک عنصر با الکترونگاتیویته کمتر تشکیل شده باشد. کاربیدها بر پایهٔ پیوند شیمیایی به چهار گروه کاربیدهای نمک گون، کاربیدهای کووالانسی، کاربیدهای بینابینی و کاربیدهای حدواسط فلزهای واسطه دسته بندی می شوند. کاربیدهای نمک گون یا کاربیدهای نمکی از یک عنصر بسیار الکتروپوزتیو مانند یک فلز قلیایی و کربن تشکیل شده اند. کاربید کلسیم مثالی برای این نوع کاربید است. کاربیدهای سیلیسیم و بور به عنوان کاربیدهای کووالانسی شناخته می شوند. کاربیدهای بینابینی، کاربیدهای گروه های چهارم و پنجم و ششم فلزهای واسطه هستند که هم خاصیت فلزی دارند و هم دیرگداز هستند. کاربید تیتانیوم و کاربید تنگستن نمونه های کاربید بینابینی به شمار می روند. در لفظ عام، گاهی به کاربید تنگستن، کاربید گفته می شود. دسته چهارم، کاربیدهای حد واسط فلزهای واسطه هستند که در آنها یون فلزی، کوچکتر از ۱۳۵ پیکومتر است و خواص کاربیدهای بینابینی را هم ندارند. سمنتیت یک نمونه از این کاربیدها است.
عکس کاربید
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

دانشنامه آزاد فارسی

کارْبید (carbide)
ترکیب کربن با هر عنصر شیمیایی دیگر، معمولاً فلز، سیلیسیم یا بور. کاربید کلسیم CaC۲ با افزودن آب و تولید اتین (استیلن)، مادۀ شروع کنندۀ سنتز در ترکیب های پایۀ شیمی آلی است. برخی از کاربیدهای فلزی به سبب سختی و مقاومت بسیارشان کاربردهای مهندسی دارند. کاربید تنگستن از اجزای اصلی ابزارهای کاربیدی و ابزارهای متحرک با سرعت زیاد، ازجمله پیستون هاست. طی جنگ جهانی دوم، مواد شیمیایی آلی را به کمک فرآیند کاربید، به جای نفت از زغال سنگ تهیه می کردند.

پیشنهاد کاربران

بپرس