کاغذین جامه

لغت نامه دهخدا

کاغذین جامه. [ غ َ م َ / م ِ ] ( اِ مرکب ) کنایه از عجز و بیچارگی باشد. ( برهان ) ( انجمن آرا ). درماندگی. ( ناظم الاطباء ). || تظلم. ( برهان ) ( ناظم الاطباء ) ( انجمن آرا ). کاغذی جامه. جامه کاغذی. کاغذین جامه ای بوده از کاغذ که متظلم میپوشید و نزد حاکم میشد و او درمی یافت که وی دادخواه است و به دادش میرسید. ( حاشیه برهان چ معین ). جامه کاغذ که فریادیان پوشند و در قدیم رسم بوده. ( آنندراج از بهار عجم ).
حاسدانم چون هدف بین کاغذین جامه که من
تیر شحنه از پی امن شبان آورده ام.
خاقانی.
کاغذین جامه هدف وار علی اﷲ زنیم
تا به تیر سحری دست قدر بربندیم.
خاقانی.
کاغذین جامه به خونابه بشویم که فلک
رهنمونیم بپای علم داد نکرد.
حافظ.
رجوع به کاغذین پیرهن شود.
- کاغذین جامه پوشیدن ؛ دادخواه شدن و تظلم کردن :
کاغذین جامه بپوشید و بدرگاه آمد
زاده خاطر من تا بدهی داد مرا.
کمال اسماعیل.
رجوع به فرهنگ انجمن آرا ذیل کاغذین جامه شود.

فرهنگ فارسی

( اسم ) ۱ - جامهای بوده از کاغذ که متظلم میپوشید و نزد حاکم میرفت و او در مییافت که وی داد خواه است و بدادش میرسید : [ کاغذین جامه بخوناب بشویم که فلک رهنمونیم بپای علم داد نکرد ] . ( حافظ )

فرهنگ معین

( ~ . مِ ) نک جامة کاغذین .

فرهنگ عمید

جامۀ کاغذی، جامه ای بوده از کاغذ که شخص دادخواه بر تن می کرده و نزد حاکم می رفته تا به شکایت او رسیدگی کند، کاغذین پیرهن: کاغذین جامه به خوناب بشویم که فلک / رهنمونیم به پای علم داد نکرد (حافظ: ۲۹۲ ).

پیشنهاد کاربران

بپرس