کالبدشناسی

کالبدشناسی، [ ۱] آناتومی یا تشریح ( به انگلیسی: Anatomy ) ، شاخه ای از علوم زیستی است که به بررسی ساختار و شیوهٔ کار بدن جانداران می پردازد. زیرشاخه های آن، کالبدشناسی انسانی، جانوری و گیاهی است. یک تعریفِ تقریباً کامل برای کالبدشناسی یعنی شناسایی بخش های مختلف بدن و ارتباط ساختمانی آن ها با همدیگر می باشد.
به جز کالبدشناسی می توان از کلمه تشریح نیز به عنوان یک معادل دیگر واژهٔ آناتومی نام برد. [ ۱] در بعضی از سطوح، اصطلاح آناتومی یا تشریح به جنین شناسی ( به انگلیسی: Embryology ) اشاره دارد و گونه شناسی که خود جزئی از زیست تکاملی است. علم تشریح، جزء ضروری و مهمی از علوم پایهٔ پزشکی و دامپزشکی است. تشریح، خود دارای دو جزء ماکروسکوپی ( به انگلیسی: Gross Anatomy ) و میکروسکوپی یا بافت شناسی ( به انگلیسی: Histology ) است که تشریح ماکروسکوپی تحت عنوان کالبدشناسی است و همان طور که از نامش بر می آید به تشریح بدن انسان و سایر جانداران در سطح ماکرو به معنی بزرگ می پردازد. تشریح میکروسکوپی به تشریح بدن انسان و سایر جانوران در سطح میکرو به معنی کوچک می پردازد و در علم پزشکی تحت عنوان بافت شناسی شناخته می شود. تاریخچه آناتومی به لحاظ پستی ها و بلندی های شناخت ارگان های مختلف بدن ( از جهت مخالفت مردم با تشریح ) از دیگر علوم متمایز می شود. همچنین روند پیشرفت این علم از گذشته - که با پاره پاره کردن جسد همراه بود - امروزه به طور چشمگیری با کمک ابزارهای رادیولوژی و MRI, ultra sound و… تغییر کرده است. [ ۲] از شاخه های بزرگ کالبدشناسی، کالبدشناسی سنجشی و کالبدشناسی انسان است. کالبدشناسی انسان، از دانش های پایه ای پزشکی می باشد.
واژه آناتومی یک واژه یونانی ست که از پیشوند - ana ( معنی: بالا، رو ) و پسوند tomy - از فعل temno ( معنی: من برش می دهم ) گرفته شده و به معنی «با برش باز کردن» است.
تقسیم بندی های مختلفی برای کالبدشناسی وجود دارد که هر یک از دیدگاه خاصی ارائه می شود؛ به طور مثال، می توان به انواع کالبدشناسی از نظر نوع دید، اشاره کرد؛ در این تقسیم بندی - که به دو بخش کالبدشناسی ماکروسکوپی|کالبدشناسی ماکروسکوپی ( آناتومی گروس ) و آناتومی میکروسکوپی قابل ارائه است - منظور اصلی در کاربرد یا عدم استفاده از وسایل کمکی در تشریح می باشد. کالبدشناسی میکروسکوپی را می توان به دو زیر شاخهٔ بافت شناسی و جنین شناسی تقسیم نمود.

کالبُدشناسی (anatomy)
کالبُدشناسی
کالبُدشناسی
کالبُدشناسی
کالبُدشناسی
(یا: آناتومی) مطالعۀ ساختار بدن و اجزای آن، به ویژه بدن انسان. کالبدشناسی و فیزیولوژی، که به مطالعۀ کارکردهای بدن می پردازد، متفاوت اند. هروفیلوس کالسدونی (ح ۳۳۰ـ۲۶۰پ م) را بنیادگذار کالبدشناسی می دانند. در قرن ۲م، جالینوس، پزشک یونانی رومی، به کالبدشناسی اعتبار بخشید. انتشار اثر پزشک بلژیکی، آندرآس وسالیوس، دربارۀ کار بدن انسان (۱۵۴۳) یگانه منبع دانش کالبدشناسی بود. در ۱۶۲۸، پزشک انگلیسی، ویلیام هاروی، مشاهداتش را دربارۀ گردش خون منتشر کرد. با اختراع میکروسکوپ، مارسلو مالپیگی، فیزیولوژیست ایتالیایی، و متخصص میکروسکوپ هلندی، آنتون وان لیونهوک، علم بافت شناسی را بنیاد نهادند. در ۱۷۴۷، آلبینوس و واندلار نقاش دقیق ترین گزارش از استخوان ها و ماهیچه ها را تهیه کردند. از ۱۷۵۷ تا ۱۷۶۵، زیست شناس سوئدی، آلبرشت فون هالر، کامل ترین و دقیق ترین توصیف از اندام های شناخته شده تا آن زمان را فراهم کرد. در اوایل قرن ۱۹، چارلز بِل جراح، جوناس کواین، و هنری گِری در زمینۀ کالبدشناسی مطالبی منتشر کردند. کالبدشناسی پرتونگارشی با استفاده از پرتو ایکس (← پرتونگاری) یکی از موفقیت های قرن ۲۰ بوده است که مشخصاً موجد تحقیقات فراوانی در رویان شناختی شد.