کامران میرزا

کامران میرزا (بابری). کامران میرزا همچنین شناخته شده با نام کامران، ( ۱۵۰۹ تا ۵ اکتبر ۱۵۵۷ م ) ، دومین پسر بابر مؤسس امپراتوری گورکانی و نخستین امپراتور مغول بود. کامران میرزا در کابل با مادری به نام گلرخ بیگم به دنیا آمد. او برادر ناتنی پسر ارشد بابر، همایون بود؛ ولی با پسر سوم بابر، عسکری میرزا برادر تنی بود.
کامران دارای هشت همسر بود:
• گلرخ بیگم، دختردائی کامران،
• محترمه خانوم، دختر شاه محمد سلطان جگتای،
• هزاره بیگم، برادر زاده میرزا خضرخان هزاره
• ماه بیگم، دختر سلطان اویس قپچاق،
• مهر افروز بگا،
• دولت بخت آغاچا،
• ماه چوچک بیگم، دختر میر شاه حسین ارغون، حاکم سند،
• یکی از خواهران عبدالله خان مغول.
کامران دو پسر داشت:
• ابراهیم سلطان میرزا،
• ابوالقاسم میرزا.
کامران پنج دختر داشت:
• حبیبه بیگم،
• گلرخ بیگم،
• حجی بیگم،
• گلیزار بیگم،
• آیشا سلطان بیگم.

کامران میرزا (۱۲۳۴ـ۱۳۰۸ش)
ملقب به نایب السلطنه و امیرکبیر، فرزند ناصرالدین شاه . در ۶سالگی به ریاست قشون رسید و کارها به میرزا حسین خان سپهسالار سپرده شد. در ۱۲۸۵ق به منصب سردارکلی رسید و در همین سال به «امیرکبیر» ملقب گردید و به تقلید از دارالفنون، مدرسه نظام را در تهران تأسیس کرد و در ۱۲۸۸ق وزیر جنگ شد. ناصرالدین شاه به هنگام دو سفر خود به اروپا (۱۲۹۰ و ۱۲۹۵ق و ۱۳۰۶ق)، او را به نیابت خود منصوب کرد. در ۱۲۹۳ق حکومت قم ، ساوه ، زرند و کاشان ضمیمۀ حکومت ری (تهران ) شد و پس از بازگشت شاه از سفر دوم اروپا (۱۲۹۵ق)، مناطق دیگر به قلمرو حکومت وی اضافه گردید. او بین سال های ۱۲۹۷ تا ۱۳۱۳ق وزیر جنگ بود . در ۱۳۰۵ق صدر اعظم، امین السلطان، اختیارات کامران میرزا را محدود به حکومت تهران کرد. بازپرسی و محاکمۀ میرزا رضا کرمانی قاتل ناصرالدین شاه برعهده او بود. وی در ۱۳۲۴ق مجدداً به وزارت جنگ رسید. پس از استبداد صغیر همراه محمدعلی شاه به سفارت روسیه پناهنده شد. در ۱۳۳۵ق به حکومت خراسان رفت، اما پس از یک سال و چند ماه، از حکومت عزل گردید.